Μπάρσα, ένα παράδειγμα προς μίμηση

Μέλι στάζει για την Μπαρσελόνα ο αρθρογράφος της έγκριτης αγγλικής εφημερίδας «Guardian», Πολ Χέιγουορντ, αποκαλώντας την πρότυπο για όλους τους ποδοσφαιρικούς συλλόγους του κόσμου, αφού μεταξύ άλλων σημειώνει: 

Το μοντέλο της Μπαρσελόνα έρχεται σε εκ διαμέτρου αντίθεση με τα μεγάλα ποδοσφαιρικά κλαμπ της «Πρέμιερ Λιγκ» που μοιάζουν πλέον περισσότερο με πολυεθνικές ή «παιχνιδάκια» στα χέρια μεγιστάνων ιδιοκτητών. Η ερώτηση όμως παραμένει: αν το μυστικό της μαγείας είναι το ποδόσφαιρο, γιατί τότε οι μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες δεν στέλνουν κατασκοπευτικούς δορυφόρους πάνω από τη Μασία καταγράφοντας κάθε κίνηση που γίνεται;

Εκπαίδευση και μόνο, αυτός είναι ο θεμέλιος λίθος της Μπαρσελόνα.

Όπως είχε χαρακτηριστικά αναφέρει και ο Τσάβι σε συνέντευξή του: «Οι περισσότεροι είμαστε Καταλανοί και είμαστε μαζί πολλά χρόνια. Η εκπαίδευση είναι το πιο βασικό. Πολλοί από μας είμαστε μαζί πάνω από 10-12 χρόνια. Όταν φτάσει ένα παιδί για πρώτη φορά στις ακαδημίες, αυτό που πρώτα του μαθαίνουν είναι να σκέφτεσαι γρήγορα. Να έχεις γρήγορη σκέψη και αντανακλαστικά. Αν δείτε τον Μπούσκετς να παίζει θα καταλάβετε τι εννοώ. Διαθέτει έλεγχο και ψυχραιμία. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο».

Το αποτέλεσμα; Η πάνω από 70% κατοχή που έχει κατά μέσο όρο η Μπαρσελόνα σε αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ, επισκιάζει το 57% της Άρσεναλ. Στο ντέρμπι με την Ρεάλ, η ομάδα του Γκουαρδιόλα έφτασε τις 600 πάσες ενώ οι αντίπαλοι μετά βίας τις 300.

Η Ρεάλ προσπάθησε με πακτωλούς εκατομμυρίων να «χτυπήσει» τη Μασία, αλλά μάταια. Ο Ιμπραήμοβιτς, που αποδείχτηκε αποτυχία, κόστισε παραπάνω από 50 εκατομμύρια. Όταν έφυγε, ο Γκουαρδιόλα στράφηκε στον Νταβίντ Βίγια, συνεχίζοντας έτσι το μοντέλο των μικρόσωμων αλλά υπέρ ταλαντούχων παικτών. Σχετικά με το θέμα, ο Τσάβι είπε: «Πριν από περίπου 6 χρόνια οι κοντοί παίκτες σαν κι εμένα, ήταν σχεδόν είδος υπό εξαφάνιση. Τότε κυριαρχούσαν οι ψηλοί και δυνατοί. Τώρα, η Βιγιαρεάλ και η Άρσεναλ για παράδειγμα παίζουν σαν κι εμάς. Προσωπικά είμαι ρομαντικός και μου αρέσει που οι τεχνικές αρετές εκτιμώνται περισσότερο από την δύναμη και την φυσική κατάσταση».

Κάθε τι στο παιχνίδι της Μπαρσελόνα, έχει το ταίριασμά του. Ο Πουγιόλ τον Πικέ, ο Τσάβι τον Ινιέστα. Όλα εκτός από τον….Μέσι για τον οποίο ο Ρομπέρτο Μπάτζιο είχε πει ότι «παίζει σαν να είναι σε παιδική χαρά, ανεπηρέαστος από τακτικές και αντιπάλους ή συμπαίκτες».

Στο σύμπαν της Μπαρσελόνα, ο Μέσι βρίσκεται υπεράνω του «δόγματος» των αμέτρητων πασών και της κατοχής. Είναι το απόσταγμα όλων αυτών, ένας βελούδινος δολοφόνος.