"Πιτσιρίκο, είναι η ώρα σου!"

Ο τραυματισμός του Τσάβι Ερνάντες ήρθε να προστεθεί στο ήδη βεβαρυμένο απουσιολόγιο της Μπάρσα εν όψη του Σαββατιάτικου κρίσιμου αγώνα με την Μαγιόρκα στο Σον Μόϊς.

Ο Πεπ Γκουαρντιόλα που ήδη είχε να ξεπεράσει το πρόβλημα της απουσίας του Ντάνι Αλβες (συμπλήρωσε κάρτες) και των Βαλντές και Πουγιόλ, τώρα θα έχει ένα μεγαλύτερο καθώς χάνει τον κινητήριο μοχλό της ομάδας. Οι εναλλακτικές δεν φαντάζουν ικανές να αναπληρώσουν 100% το κενό. Αυτό άλλωστε θα ήταν ακατόρθωτο αφού μιλάμε ίσως γιά τον μεγαλύτερο επιτελικό χαφ στο κόσμο. Ωστόσο, όλες οι λύσεις δεν έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα και γι αυτό αξίζει να ανιχνεύσουμε ποιά θα ήταν η καλύτερη γιά την περίπτωσή μας.

Η προφανής λύση, είναι η χρησιμοποίηση του Σεϊντού Κεϊτά στην αρχική ενδεκάδα, μαζί με Ινιέστα και Μπουσκέτς. Αυτή η λύση προσθέτει έναν έμπειρο παίκτη στην ομάδα, καλό στην ανασταλτική του λειτουργία, που μπορεί να τραβηχτεί αριστερά και να βοηθήσει τον Βίγια να κινηθεί πιό ελεύθερα στην επίθεση και επικίνδυνο στα στημένα, αφού διαθέτει ίσως την καλύτερη κεφαλιά σ αυτή την "κοντή" ομάδα.

Ομως η ποιότητα της κυκλοφορίας της μπάλας θα πέσει αισθητά σ αυτή την περίπτωση. Εχω την εντύπωση πως με ένα κέντρο αποτελούμενο από τους Κεϊτά, Μπουσκέτς και Ινιέστα και με δεδομένους τους αμυντικούς προσανατολισμούς του Λάουντρουπ, θα δούμε τη μπάλα να "κολλάει" στη μέση του γηπέδου και αυτό δεν ευνοεί ούτε το παιχνίδι κατοχής της Μπάρσα, ούτε την γρήγορη κυκλοφορία που πρέπει να αναπτύξει γιά να διασπάσει μιά άμυνα που της δημιούργησε προβλήματα ακόμα και μέσα στο Camp Nou (αξίζει να θυμηθούμε το 1-1 του πρώτου γύρου).

Η άλλη λύση θα ήταν να "πειράξουμε" την επίθεση και να φέρουμε τον Μέσσι στο κέντρο. Ηδη στα τελευταία παιχνίδια ο Λίο ξεκινά τις προσπάθειές του από θέση κεντρικού χαφ, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως τότε, υπήρχε δεξιά ο Ντάνι Αλβες. Τώρα θα υπάρχει ο Αντριάνο.

Μιά μετάθεση του Μέσσι στο κέντρο, θα έφερνε δεξιά στην επίθεση τον Πέδρο ή τον Αφελάϊ.

Στην πρώτη περίπτωση στην ενδεκάδα θα έμπαινε και ο ντεφορμαρισμένος Μπόγιαν και αυτό πέρα από αναποτελεσματικό "αδειάζει" τελείως τον πάγκο από επιθετικούς. Η δεύτερη περίπτωση δεν φαίνεται να μπορεί να λειτουργήσει ακόμα. Με δίδυμο δεξιά τους Αφελάϊ και Αλβες στο πρώτο ημίχρονο στο Μολινόν, η Μπάρσα όχι μόνο δεν απείλησε απ τη δεξιά πλευρά, αλλά έδειξε ευάλωτη σε αντεπιθέσεις. Τώρα τα πράγματα θα είναι ακόμα πιό δύσκολα αφού ο Αντριάνο δεν έχει την ταχύτητα του Ντάνι.

Και φτάνουμε στην τελευταία και κατά τη γνώμη μου καλύτερη λύση. Την χρησιμοποίηση δηλαδή στο κέντρο του Τιάγκο Αλκαντάρα δίπλα σε Μπουσκέτς και Ινιέστα. Ο νεαρός δείχνει να έχει τα πατήματα και τις δυνατότητες να σταθεί στην πρώτη ομάδα και κυρίως δείχνει να το πιστεύει. Μπορεί να τριπλάρει, να πασάρει αλλά ακόμα και να απειλήσει αφού δεν τα χάνει κοντά στις αντίπαλες περιοχές. Το μόνο ερωτηματικό είναι πόσο θα αντέξει το "ξύλο". Πάντως, σε κάθε περίπτωση, αυτές είναι οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται στη σταδιοδρομία ενός νεαρού παίκτη και οφείλει να τις πιάνει απ τα μαλλιά. Ο Τσάβι τραυματίας ή υγιής θα χρειαστεί τα επόμενα χρόνια κάποια ρεζέρβα ικανή να τον ξεκουράζει και σιγά-σιγά να τον διαδεχθεί. Πολλοί θεωρούν πως αυτή η περίπτωση είναι ο Σεσκ Φάμπρεγκας.

Εγώ πάλι νομίζω πως ο Τιάγκο μπορεί γρήγορα να μας κάνει να ξεχάσουμε αυτή την εκτός των άλλων πολύ δαπανηρή συζήτηση. 

Ο Πεπ σκύβει επάνω απ τον ώμο του και του ψιθυρίζει

"Πιτσιρίκο, είναι η ώρα σου!"