Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

«Όταν γνώρισα τον Γκουαρδιόλα και τον Μέσι»

 
Ο προπονητής της QPR και συνεργάτης της αγγλικής εφημερίδας Independent, Νηλ Γουόρνοκ, μιλάει σε άρθρο του για την… γνωριμία που είχε όχι μόνο με τους παίκτες της Μπαρσελόνα αλλά και το πώς βίωσε την όλη φιλοσοφία της ομάδας: «Θα μπορούσα να πω ότι συνέβαλλα στη νίκη της Άρσεναλ επί της Μπαρσελόνα την προηγούμενη βδομάδα. Θα μπορούσα επίσης να πω ότι είπα στον Αρσέν Βενγκέρ κάποια πραγματάκια που θα τον βοηθούσαν να καταστρώσει τα σχέδιά του. Και όλα αυτά επειδή ήμουν από τους ελάχιστους τυχερούς που παρακολούθησαν την μυστική προπόνηση της Μπαρσελόνα πριν από το ματς στο γήπεδό μας
Θα μπορούσα να τα πω όλα αυτά, αλλά θα έλεγα επιεικώς χαζομάρες. Όντως παρακολούθησα την προπόνηση, αλλά το μόνο που ανακάλυψα είναι πόσο συμπαθητικοί κι ευγενικοί είναι ο Πεπ Γκουαρδιόλα και ο Λιονέλ Μέσι. Ανακάλυψα επίσης πόσο αρμονικό είναι το κλίμα μεταξύ των παικτών και πόσο το ταλέντο πραγματικά ξεχειλίζει από αυτή την ομάδα. Αυτά βέβαια ο Βενγκέρ ήδη τα ξέρει οπότε δεν υπήρχε νόημα να του πω κάτι.
Αφήστε με όμως να σας εξηγήσω. Η Μπαρσελόνα έκανε την προπόνησή της στο «Loftus Road» πριν τον αγώνα με την Άρσεναλ. Από την στιγμή που έμεναν στο κεντρικό Λονδίνο, η επιλογή ήταν προφανής. Το αίσθημα που αποκομίζεις όταν βλέπεις από κοντά αυτήν την ομάδα είναι απερίγραπτο. Εγώ για παράδειγμα, στα 62 μου πια χρόνια, ένιωθα σαν παιδάκι βλέποντας από κοντά τον Τσάβι, τον Μέσι και τον Ινιέστα.
Ήδη είχα πληροφορηθεί ότι δεν θα υπέγραφαν τίποτα, αλλά εγώ καλού κακού είχα μαζί μου κάποιες μπλούζες και κατάφερα να ρωτήσω τον Πεπ αν θα μπορούσα να πάρω κανέναν αυτόγραφο στο τέλος. Και όχι μόνο μου υπέγραψαν, αλλά έβγαλα και τις φωτογραφίες που ήθελα. Μην ψάξετε μάταια για τις μπλούζες και τα αυτόγραφα στο διαδίκτυο, έχουν ήδη κορνιζαριστεί και διακοσμούν το σαλόνι του σπιτιού μας. Ο εγγονός μου που ήταν παρών, μάλλον δεν θα θυμάται τίποτα λόγω ηλικίας, αλλά σίγουρα θα μπορεί να…. πουλάει μούρη στους συμμαθητές του αργότερα.
Όσο για την προπόνηση, δεν δούλεψαν ούτε στα στημένα, ούτε στα σουτ, ούτε στα μαρκαρίσματα. Απλά έκαναν μικρές ομάδες κι έπαιζαν μεταξύ τους. Και αυτό ήταν. Δεν άργησα να καταλάβω πως όταν έχεις τέτοιους παίκτες, απλά τους αφήνεις να κάνουν τα δικά τους, να παίξουν μπάλα σαν μικρά παιδιά. Το αντεπιχείρημα βέβαια θα μπορούσε να είναι πως αν δούλευαν περισσότερο, ίσως δεν θα έχαναν. Ας πούμε όμως την αλήθεια. Στο μεγαλύτερο μέρος του ματς, αυτοί ήταν η καλύτερη ομάδα.
Με τον Γκουαρδιόλα κάναμε μια μικρή αλλά πολύ ευχάριστη συζήτηση. Και ο ίδιος περίμενε ένα δύσκολο, αλλά συναρπαστικό παιχνίδι όπως κι έγινε. Το θέαμα ήταν πράγματι υπέροχο και η ατμόσφαιρα μοναδική. Όλοι ξέρουμε ότι κατά πάσα πιθανότητα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα πάρει το πρωτάθλημα και πως η Σίτι και Τσέλσι θα έχουν ξοδέψει για άλλη μια χρονιά τα λεφτά τους, αλλά η Άρσεναλ είναι ίσως η μόνη αγγλική ομάδα που χαίρεσαι να την βλέπεις. Αν σκεφτείτε την προσπάθεια που κατέβαλλε η Άρσεναλ για ν’ ανατρέψει το 1-0, θα καταλάβετε τι εννοώ και τι μπορεί να συμβεί στο ποδόσφαιρο. Ίσως ακόμα και η Μπαρσελόνα πρέπει κάποιες φορές να ρισκάρει».

Δεν υπάρχουν σχόλια: