Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Εχει δίκιο ο Ζλάταν!


Ο Ιμπρα ξαναμίλησε χθες στο site του eurosport και έδειξε γιά μιά ακόμα φορά ότι δεν έχει ξεπεράσει το άδοξο πέρασμά του απ τη Μπάρσα. Είπε πολλά και διάφορα ο Ζλάταν, αλλά αυτά που κυρίως μας ενδιαφέρουν είναι οι "μαχαιριές" προς τον Πεπ.
"Οταν δίνεις 70 εκατομμύρια γιά να πάρεις ένα παίκτη, προσαρμόζεις το σύστημα επάνω του, δεν κάθεσαι να κοιτάς τα πουλάκια στα δέντρα", είπε ο υψηλόσωμος επιθετικός και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί του.
Μιά επένδυση τέτοιου ύψους θα οφείλει να παίρνει τα μικρότερα δυνατά ρίσκα και στην περίπτωση του Ζλάταν αυτό δεν έγινε. Τόσο το στυλ του, που εξ αρχής το ξέραμε, όσο και ο χαρακτήρας του που οφείλαμε να γνωρίζουμε, καθιστούσαν απαγορευτική αυτή τη μεταγραφή. Ομως η μεταγραφή του Ιμπρα πρόπερσι το καλοκαίρι ήταν περίπου αναγκαστική με βάση τους λάθος χειρισμούς στην υπόθεση Ετό και το γεγονός πως ο Λιορέντε, ο πρόεδρος της Βαλένθια, είχε στυλώσει τα πόδια και δεν έδειχνε να έχει τη διάθεση να μας πουλήσει τον Βίγια.
Η μεταγραφή του Ιμπραήμοβιτς έγινε υπό το άγχος της προσθήκης ενός επιθετικού μεγάλης αξίας που σίγουρα χρειαζόταν η ομάδα, αλλά φυσικά και γιά εμπορικούς λόγους, αφού σαν όνομα "πουλούσε" και "πουλάει"
Γεγονός πάντως είναι πως ο Πεπ στο κομμάτι των μεταγραφών αλλά και του χειρισμού παικτών - βεντετών και ειδικά εκείνων που δεν προέρχονται απ τη Μάσια δεν παίρνει καλό βαθμό. Κάσερες, Τσιγκρίνσκι και Χλεμπ (γιά να μην πω και Κεϊρίσον) ήταν δικές του επιλογές και κόστισαν ένα σκασμό λεφτά. Αντίστοιχα έδειξε τη διάθεση να "καθαρίζει" αμέσως όποιον κακό χαρακτήρα είχε στο ρόστερ του. Και όσο κι αν κάτι τέτοιο ακούγεται καλό, στην περίπτωση του Ζλάταν δεν παθαίνεις πρώτα και μετά μαθαίνεις. Γιατί εντάξει, τον Ετό τον βρήκε, δεν τον μπορούσε ούτε ο Ράϊκαρτ, του ξέμεινε ένα χρόνο, πήρε τα πάντα μ αυτόν και μετά τον "καθάρισε". Δεν μπορώ να του προσάψω κάτι, αν και ακόμα πιστεύω πως δεν υπάρχει καταλληλότερο σέντερ φορ γι΄αυτή την ομάδα απ τον Σαμού. Σέβομαι όμως το γεγονός πως θέλεις να κρατήσεις ήρεμα τα αποδυτήρια. Είναι πράγματι πολύ σημαντικό. Αλλά την ίδια στιγμή που το κάνεις αυτό, δέχεσαι να σου έρθει ένας άλλος κακός χαρακτήρας που κοστίζει πάνω από 70 εκατομμύρια ευρώ. Τί να υποθέσω; Πως έχεις σκεφτεί τον τρόπο να τον αξιοποιήσεις προφανώς. Πως θα τον κάνεις να δεχτεί ότι σ αυτή την ομάδα δεν είναι το πρώτο βιολί. Πως θα του δώσεις να καταλάβει πως τα 70 που "μετράει" ο ίδιος είναι λιγότερα απ αυτά που "μετράει" ο Μέσσι ή ο Τσάβι. Πως θα τον εντάξεις στην ομάδα ή τέλος πάντων πως αν δεν τα καταφέρεις θα βρεις ένα πλάνο να τον "ξεφορτωθείς" περιορίζοντας τη ζημιά. Ο Ζλάταν αποτελεί μιά ανοιχτή πληγή γιά ένα σύλλογο του οποίου τα οικονομικά δεν είναι ανθηρά. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει την κατάληξη Σαβιόλα και να τον δανείζεις αριστερά και δεξιά μέχρι να λήξει το συμβόλαιό του, ειδικά μάλιστα αν είναι να καλύπτεις εσύ τα έξοδα. Γιατί όσοι νομίζουν πως το καλοκαίρι η Μίλαν είναι υποχρεωμένη να τον αγοράσει, μάλλον δεν έχουν καταλάβει καλά. Το καλοκαίρι η Μίλαν μπορεί να μας τον επιστρέψει. Οπως επιστρέφεις ένα προϊόν που δεν σε ... αφήνει απόλυτα ικανοποιημένο που λένε και οι διαφημίσεις. Μέχρι τότε, θα πρέπει η διοίκηση να βρει αρκετούς υποψήφιους αγοραστές. Γιατί αλλοιώς θα σκάσει ο Γκαλιάνι με καμιά 20αριά εκατομμύρια και θα σου βάλει το μαχαίρο στο λαιμό.
Και ναι μεν καλά τα αποδυτήρια, καλός και ο Πεπ, αλλά χασούρες σαν κι αυτές είναι μεγαλύτερες από αυτά που αποδίδει ένας χρόνος Qatar Foundation στη φανέλα ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: