Μισό αιώνα χρειάστηκε η Μπάρσα γιά να ισοφαρίσει τις 22 κατακτήσεις κυπέλλων της Ρεάλ Μαδρίτης και το πετυχε σήμερα το βράδυ μέσα στη πόλη της αντιπάλου της! Ταυτόχρονα, η ομάδα μας είναι η πρώτη που καταφέρνει μετά το 1988 να κάνει δικά της δύο συνεχόμενα κύπελλα!
Γιά να φτάσει σ αυτή την επιτυχία η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ χρειάστηκε να "ντύσει" Ναβάρο τον Αλαν Αντερσον. Ο Αμερικανός που ήρθε πριν δύο μήνες γιά να καλύψει το κενό του τραυματία Πητ Μάϊκλ απέδειξε πως δεν είναι απλά ένας καλός παίκτης, αλλά ένας γεννημένος νικητής, ένας ηγέτης που δεν καταλαβαίνει από δυσκολίες και δίνει τα πάντα γιά την ομάδα και τη νίκη. Παράλληλα, δικαίωσε δύο ανθρώπους: τον Τσίτσι Κρέους που τον "τσίμπησε" και τον έφερε στη Βαρκελώνη και τον Τσάβι Πασκουάλ που ανέλαβε το ρίσκο να αφήσει εκτός κυπέλλου τον ανακάμψαντα Πητ Μάϊκλ και να εμπιστευτεί τη θέση του βασικού τριαριού στον Αλαν. Κι εκείνος, φρόντισε να τους βγάλει όλους ασπροπρόσωπους. Με 19 πόντους, 4 ριμπάουντς και μία ασίστ, στέφθηκε δίκαια MVP του τελικού σηκώνοντας την ομάδα στις πλάτες του.
Αυτή τη φορά, το έργο δεν είχε μεγάλες διαφορές απ την αρχή. Οι δύο ομάδες παρέμειναν κοντά στο σκορ μέχρι και περίπου τα μισά της τέταρτης περιόδου, όταν οι blaugrana χάρη σε δύο συνεχόμενα τρίποντα των Αντερσον και Μόρις απέκτησαν μιά διαφορά 10 πόντων (45-55 στο 33ο λεπτό) η οποία φάνηκε πως βάρυνε ανεπανόρθωτα στην ψυχολογία των παικτών του Μεσίνα. Το κοντέρ λίγο αργότερα "έγραψε" 13 πόντους διαφορά (49-62 στο 35) με γκολ-φάουλ του Αντερσον και η κραυγή του προς την εξέδρα σήμανε το τέλος της λαμπρής τελετής. Η μάχη είχε κριθεί, παρ ότι ο χρόνος ήταν αρκετός. Οι merengues μείωσαν με καλάθια των Μίροτιτς και Ροντρίγκεζ μέχρι τους 6 ( 60-66), αλλά ως εκεί. Ο φυσικός ηγέτης της Μπάρσα, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο, εξουδετερωμένος στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα απ την εξαιρετική άμυνα του Πάμπλο Πριγκιόνι με μιά "μπομπίτα" που αναπήδησε στο στεφάνι πριν καταλήξει στο καλάθι, έβαλε την ταφόπλακα στα όποια όνειρα των Μαδριλένων. Το τρίποντο αιρ-μπολ του Ροντρίγκεζ 17 δεύτερα πριν το τέλος ήταν η αρχή γιά τα πανηγύρια των Καταλανών που πήραν μιά μεγάλη νίκη καρδιάς, την 10η στις 11 τελευταίες αναμετρήσεις τους με την ομάδα του Ετόρε Μεσίνα!!!
Να πούμε κάτι και γιά τους διαιτητές: οι κατέχοντες το άθλημα λένε πως αν θέλεις να δεις αν ένας διαιτητής σφυρίζει ... περίεργα μέτρα τα σφυρίγματά του μακριά απ τη μπάλα. Οι Μπερτράν, Χερεζουέλα και Ρεδόνδο σφύριξαν τα πάντα μακριά απ τη μπάλα εναντίον μας. Φάουλ στα σκριν, τρία δευτερόλεπτα, αμυντικά σε αλληλοσπρωξίματα και γενικά έκαναν ό,τι μπορούσαν γιά να βοηθήσουν τους ... οικοδεσπότες της διοργάνωσης. Ολα μάταια! Αυτή η ομαδάρα δεν σταματιέται! Είναι μιά πραγματική "λερναία ύδρα" που με δύο κεφάλια της κομμένα σήμερα (Ναβάρο και Ρούμπιο που τραυματίστηκε στις αρχές της τρίτης περιόδου), βρήκε λύσεις από Αντερσον, Λόρμπεκ, Μόρις και έναν εξαιρετικό Βίκτορ Σάντα, τον αφανή MVP ολόκληρης της διοργάνωσης γιά την ομάδα μας.Αυτή η ομάδα είναι γεννημένη γιά τα δύσκολα. Και αυτός ο τίτλος μας γεμίζει με μεγάλη περηφάνεια, γιατί ήρθε με πολύ κόπο και κόντρα σε πολλές απρόβλεπτες καταστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου