Η επίθεση ΘΕΛΕΙ την καλύτερη άμυνα

Η επίθεση λέει ένας άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου είναι η καλύτερη άμυνα.Νόμος λογικός καθώς όταν γράφεις περισσότερα μπροστά,διαγράφεις τα τσαφ και τα χάλια πίσω.Όμως οι λογικοί νόμοι του ποδοσφαίρου,όσο κι αν αυταπόδεικτοι είναι,στην περίπτωση της Μπάρσα και  απλούστατοι φαίνονται και φαντάζουν παρωχημένοι.Η ομάδα από τη Βαρκελώνη πάντα ερμήνευε το άθλημα που λέγεται ποδόσφαιρο με το δικό της τρόπο,με το δικό της στυλ.Και κάθε φορά αυτό που λέμε επίθεση ή κέντρο ή άμυνα έπαιρνε όχι την παραδοσιακή γραμμή του αθλήματος,αλλά χαρακτηριζόταν από το διαφορετικό σύστημα,τη διαφορετική επαναστατική προοπτική του κάθε οραματιστή στον πάγκο της.Είναι φανερό,από τα δυο πρώτα κιόλας φιλικά ότι αυτό συμβαίνει και με την αντίληψη του Τίτο για την επίθεση και την άμυνα.

Η Μπαρσελόνα των τελευταίων τεσσάρων ετών.Μια ομάδα με επίθεση φωτιά,με παίκτες τόσο ταλαντούχους,ώστε να αφήνουν με κάθε ονειρικό τρόπο την μπάλα να μπλέκεται στο βάθος του πλεκτού.Ο Πεπ έδειξε ένα δρόμο άμυνας καθοριστικό και ολοκληρωτικό.Αυτοί οι ίδιοι μαγικοί επιθετικοί είναι και οι καλύτεροι αμυντικοί που πρεσάρουν ανακτώντας την μπάλα σε χρόνο ρεκόρ κυρίως με την κατάλληλη αίσθηση του χώρου και όχι με το γιούργια στα πόδια.Άμεση συνέπεια η δημιουργία των κατάλληλων προυποθέσεων για επίθεση και γκολ.Αυτή την παρακαταθήκη θα συνεχίσουν και φέτος με τον Τίτο οι παίκτες της Μπάρσα με μια σημαντική διαφορά όμως όσο αφορά τη γραμμή της άμυνας.Ο στόχος και η αποφασιστική επιθυμία του Τίτο η νέα Μπάρσα να παίζει φουλ επίθεση και μάλιστα στο μισό του αντιπάλου έδειξε στα δύο πρώτα φιλικά την άμυνα να είναι στο κέντρο του γηπέδου!Αυτό αν επιτευθεί ως όραμα και επιδίωξη,έχει τεράστια ωφέλη και κυριαρχικότητα,αλλά και προβλήματα.

2011-12.Τα δύο κρίσιμα παιχνίδια της σεζόν χάνονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.Επαναληπτικός με Τσέλσι και κλάσικο στο Καμπ Νόου.Η ομάδα είτε από επιλογή είτε από ανάγκη παίζει φουλ επίθεση.Με την Τσέλσι κυριαρχεί στο μισό του γηπέδου του αντιπάλου,προηγείται 2-0,οι άλλοι πελαγωμένοι , βαράνε εκτός φάσης και αποβάλλονται.Και τότε....Μετά το 2-1 πάλι στο μισό για το πολυπόθητο γκολ.Και τότε...Με τη Ρεάλ βγαίνει μπροστά για να ισοφαρίσει το γκολ της στημένης φάσης των μαδριλένων,το καταφέρνει,πάλι το παιχνίδι στο μισό.Και τότε....Δύο αντεπιθέσεις,δύο χαμένοι τίτλοι.Τι έφταιξε;Η υπερβολική προώθηση;Ο επιθετικός προσανατολισμός των αμυνόμενων και το μη καθαρό μυαλό στο μαρκάρισμα της φτου ξελεφτερίας αντεπίθεσης;

2012-13.Ο Τίτο συνεπής το είπε στις συνεντεύξεις του και προσπαθεί αυτό το εκρηκτικό μίγμα της επίθεσης όλης της ομάδας στα καρέ του αντιπάλου  να το κάνει πράξη.Στα δύο φιλικά είδαμε το γνωστό άψογο,γραμμενο  στα γονίδια πρεσάρισμα,αλλά και όλες τις γραμμές πολύ ψηλά.Η ζώνη της άμυνας στη γραμμή της σέντρας!Στην ουσία αυτοί οι αμυντικοί λειτουργούν πέρα από τους φρουρούς του μακρινού Βαλντέζ ή Πίντο σαν επιπρόσθετα χαφ που κι αυτά με τη σειρά τους βοηθούν τους μπροστά να χορεύουν μέσα όχι μόνο στη μεγάλη αλλά και στη μικρή περιοχή του αντιπάλου,αφού το γήπεδο τώρα από ολόκληρο έμεινε το μισό!Βέβαια είδαμε και τα προβλήματα,αφού αρκετές φορές έβγαιναν επικίνδυνες αντεπιθέσεις.Η επιδίωξη του Τίτο για το νέο παιχνίδι της Μπάρσα μπορεί να αποδειχθεί τεράστιο πλεονέκτημα,αν υπάρξει η καλύτερη άμυνα που θα καθαρίζει και την υποψία αντεπίθεσης από τους δύστυχους πολιορκούμενους.Έτσι το ποδοσφαιρικό ρητό ''η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα'' και γραφικά απλοποιημένο είναι και ποσοτικές έννοιες υπαγορεύει.Στην περίπτωση της Μπάρσα του Τίτο ΄΄η επίθεση ΘΕΛΕΙ την καλύτερη άμυνα '' ,μια άμυνα όχι μόνο για να κόβει,αλλά για να κόβει και  να ράβει κατά το δοκούν.