Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

Με το μπλοκάκι γεμάτο σημειώσεις


Αν κάτι μου άρεσε από το χθεσινό παιχνίδι με την Γιουνάϊτεντ, είναι ότι ο Τίτο το αντιμετώπισε σαν αυτό που πραγματικά ήταν : σαν φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας. Είναι εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις όταν μάλιστα απέναντί σου έχεις μία απ τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Εδώ ο σερ Αλεξ το αντιμετώπιζε σαν τελικό Champions League και κάποια στιγμή μάλιστα μπούκαρε και μέσα όταν ο διαιτητής έδειξε ταυτόχρονα κίτρινη κάρτα σε Νάνι και Μπουσκέτς γιά κάτι αλληλοτραβήγματα στο κέντρο.



Ομως ο Τίτο έμεινε το ίδιο απαθής και ατάραχος σε όλο τον αγώνα. Το ίδιο απαθής και ατάραχος όπως και με το Αμβούργο, τη Ραγιά ή την Παρί. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις ένα ψύχραιμο άνθρωπο στον πάγκο σου να σε καθοδηγεί. Κάποιον που καταφέρνει να "απομονωθεί" στο εικονικό του γραφείο κατά τη διάρκεια του αγώνα. Αυτή είναι και η πρώτη διαφορά που εγώ διαβλέπω σε σχέση με τον Πεπ. Ο Πεπ ζούσε το παιχνίδι. Ο Τίτο το αναλύει την ώρα που γίνεται. Και δεν παρέκλεινε απ αυτό που είχε σχεδιάσει εξ αρχής επειδή ο εγωϊσμός του προφανώς θα τον "διέταζε" να κερδίσει το ματς. Με 0-0 στο ημίχρονο αυτός έβγαλε τον Μέσι έξω! Εδώ ο σύλλογος αναγκάστηκε να διευκρινίσει στην ανάπαυλα πως ο Αργεντίνος δεν αντικαταστάθηκε επειδή ήταν τραυματίας. Αλλά επειδή ο Τίτο ήθελε να δει κάποια πράγματα. Που αν δεν τα δει σε φιλικό προετοιμασίας, δεν θα τα δει ποτέ χαλαρά. Και θα τα βρει μπροστά του την ώρα της κρίσης.

Δεν ξέρω αν ο Τίτο έχει μπλοκάκι. Μάλλον δεν έχει. Ομως είμαι σίγουρος πως στο μυαλό του καταγράφει τα πάντα, κάθε στιγμή του αγώνα που αξίζει προσοχής. Χθες βράδυ το μπλοκάκι του μυαλού του Τίτο πρέπει να γέμισε με σημειώσεις. Το πρώτο που θα πρέπει να τον προβλημάτισε λογικά θα ήταν οι πτέρυγες. Εκεί που και σε άμυνα και σε επίθεση η ομάδα έδειξε να αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα. Γιά την άμυνα, ενδεχομένως αυτό το πρεσάρισμα με παγίδες στο μισό γήπεδο του αντίπαλου, να δημιουργεί προβλήματα στα άκρα όταν τελικά διασπάται. Είμαι βέβαιος πως ο Τίτο θα βρει λύσεις, ενδεχομένως αλλάζοντας τις θέσεις των στόπερ ή των χαφ κατά τη διάρκεια της πίεσης. Σε ό,τι αφορά την επίθεση, έλειψαν οι συνεργασίες 2 παικτών από τα άκρα. Δεν υπήρξαν δηλαδή γρήγορα ένα-δύο που θα δημιουργούσαν καταστάσεις από τα εξτρέμ. Οπως επίσης, δεν ήταν σωστές οι συρτές σέντρες προς την περιοχή. Είναι προφανές πως χρειάζεται δουλειά ακόμα. Οι παίκτες είναι λογικό και σφιγμένοι να είναι, αλλά και να μην έχουν βρει ακόμα τους απαραίτητους αυτοματισμούς. Το άλλο που πρέπει να δουλευτεί, είναι τα σουτ. Σουτάρουμε λίγο και σουτάρουμε άσχημα. Και γενικά υπάρχει μιά ατολμία σε ό,τι αφορά τα σουτ που μας διέκρινε και τα προηγούμενα χρόνια (με εξαίρεση ίσως τον τελικό του Γουέμπλεϊ). Ενα απ τα καινούργια στοιχεία του παιχνιδιού μας πρέπει να είναι και αυτό. Πλέον οι αντίπαλοι μας δίνουν σουτ. Το θέμα είναι να μην σπαταλάμε αυτές τις ευκαιρίες.

Το τελευταίο που θα πρέπει να σκεφτεί σοβαρά ο Τίτο, είναι αν αυτό το ανελέητο πρέσινγκ που εφαρμόζει (και που πολύ μ αρέσει να το βλέπω) θα μπορεί να το εφαρμόζει με τους βασικούς του παίκτες. Η "ταχύτητα" με την οποία αμυνόμαστε και οι δυνάμεις που σπαταλάμε γιά να το κάνουμε, είναι μεγάλες. Μέχρι τώρα, δεν έχουμε δει την ομάδα να παίζει ταυτόχρονα με όλο τον βασικό της κορμό. Ισως να πάρουμε μιά τελευταία γεύση στο φιλικό του Βουκουρεστίου. Το θέμα είναι πως ο έλεγχος του ρυθμού και οι αυξομοιώσεις του, το πότε και πόσο θα πρεσάρουμε και με ποιούς, είναι ζωτικής σημασίας γιά τη Μπάρσα. Τόσο ζωτικής, που ίσως βγάλει κάποιους παίκτες απ τον βασικό κορμό που είχαμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια και φέρει στη θέση τους κάποιους άλλους. Το χθεσινό άρθρο του Marti Perarnau που δημοσιεύσαμε και που αναφέρεται στον "μαέστρο" της μετα-Τσάβι εποχής, είναι μόνο η αφορμή γι αυτή τη συζήτηση. Λογικά, είναι δύσκολο να θυσιάσει όχι μόνο ο Τίτο αλλά οποιοσδήποτε προπονητής τα γκολ του Λίο γιά να τον κάνει μαέστρο της ομάδας. Από την άλλη, αν ο Σερζί Ρομπέρτο συνεχίσει έτσι, ίσως έχουμε μιά λύση στο θέμα του ρυθμού από κει που δεν την περιμένουμε. Το ξέρω πως είναι πολύ νωρίς ακόμα γιά τον νεαρό απ το Ρέους, Ομως ο Τίτο δείχνει να τον εμπιστεύεται και νομίζω πως θα πάρει αρκετές ευκαιρίες φέτος

Δεν υπάρχουν σχόλια: