Τους τραυματισμούς. Είδα τους τραυματισμούς να είναι η σημαντικότατη λεπτομέρεια αυτού του παιχνιδιού. Η Μπάρσα χωρίς τους 5 κορυφαίους παίκτες της ήταν και πάλι έτη φωτός μπροστά από τη Ρεάλ, που επιτέλους τι πρέπει να γίνει για να επιδείξει υπεροχή έναντι της ομάδας της Βαρκελώνης; Να ερημώσει και το κέντρο της Μπάρσα; Να μην παίξει ο Μέσσι; Να μην παίξουν όχι οι 5 από τους 11, αλλά οι 8 από τους 11; Και ένα άλλο ερώτημα έρχεται αβίαστο προς το Μου που η γλώσσα του λύνεται μόνο για να κάνει φτηνή εντύπωση στους ανεγκέφαλους φιλάθλους: Πώς θα του φαινόταν να ερχόταν στο Καμπ Νόου ή να έβγαινε στη Μαδρίτη χωρίς 5 από τους βασικούς παίκτες του; Φανταστείτε τι θα έλεγε; Ακόμα θα μίλαγε και θα ξυπνούσε τους δημοσιογράφους μέσα στη νύχτα για να τους τα ξαναπεί...
Τον Τίτο. Είδα τον Τίτο να βάζει όλη την εβδομάδα πριν από το κλάσικο στον υπολογιστή του μυαλού του τη λύση του γρίφου της ενδεκάδας δεδομένων των τραυματισμών. Δύσκολο έργο. Γιόμες και φτου ξελεφτερία σέντρες δεν έφαγε και το πρώτο γκολ που δέχτηκε θα μπορούσε να πει κανείς ότι ευθύνη φέρει και ο Βαλντέζ. Ο Τίτο δεν έπαιξε 4-3-3. έπαιξε 4-2-2-2 με τους Πέδρο και Ινιέστα στα άκρα. Με το Μέσσι να παίρνει την μπάλα πολύ πίσω από την περιοχή που θα τον μάρκαραν, πίσω από τα χωράφια του Σεσκ ή του Τσάβι. Οι αντιρόλοι που είδαμε με Ντι Μαρία-Άλμπα, Αρμπελόα-Ινιέστα, Μαρσέλο-Πέδρο και το ζευγάρι που χάλασε νωρίς Άλβες- Κριστιάνο (και έφερε κι άλλο πρόβλημα στον Τίτο) άφηναν τους Μπενζεμά και Οζίλ να πιέζουν απλά στο κέντρο τον Τσάβι και τον κοντό να αλωνίζει. Άτυχος γιατί άξιζε ακόμα ένα χατ τρικ.
Το Μέσσι. Είδα την Μπάρσα να διαφέρει από όλες ανεξαιρέτως τις ομάδες του κόσμου γιατί έχει στις τάξεις της ένα υπερόπλο. Μια ατομική βόμβα τέτοιας ισχύος και δύναμης που δεν έχει καμία άλλη ομάδα του κόσμου και φυσικά η Μαδρίτη. Παίρνει το παιχνίδι πάνω του και σε κάθε περιοχή του γηπέδου έχει ένα ρεπερτόριο να προσφέρει. Ένας συνδυασμός, ένα άγγιγμα, μια προσποίηση, μια ντρίμπλα, βοήθεια ... και ένα φάουλ. Τελευταία αρέσκεται σ' αυτή την κατηγορία. Και φυσικά ''κλαίω'' τον Κασίγιας ο οποίος είναι ο σάκος προπόνησης του Λίο. Χτες κρεμάσματα και πλασαρίσματα με όλους τους τρόπους, σήμερα θα διασκεδάσουμε με φάουλ. Αν συνεχίζει να επιδεικνύει την ίδια διάρκεια στην απόδοσή του και τα επόμενα χρόνια θα είναι ιεροσυλία να μην παίρνει τη χρυσή μπάλα κάθε χρόνο και στη συνέχεια το βραβείο να μετονομαστεί σε ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΕΣΣΙ!!
Τον Κριστιάνο. Είδα τον Κριστιάνο να έχει αποκτήσει μια ιδιαίτερη σχέση με το Βαλντέζ...Πρέπει ο τερματοφύλακας της Μπάρσα να προβληματιστεί γιατί δέχεται τελευταία συνεχώς γκολ από τον πορτογάλο. Ξέρει αυτός. Είμαι σίγουρος ότι το σκέφτεται και θα κάνει αυτό που του αρέσει να κάνει από μικρός στην Μπάρσα. Σκληρή προπόνηση. Είδα τον Κριστιάνο να αδυνατεί να κάνει το γνωστό του σόου με τους κατ' ανάκγην αμυντικούς της Μπάρσα. Ούτε τώρα; Με έρημη την αμυντική ζώνη; Πότε βέβαια τον έχετε δει να παίρνει σε μεγάλο παιχνίδι την ομάδα πάνω του; Ούτε με κάποιους βαλκάνιους πριν από πολλά χρόνια..., ούτε στον τελικό που ο Τέρι σκόνταψε στη λάσπη, ούτε στη Ρώμη που ο μάγος κεντούσε, ούτε πέρυσι στον ημιτελικό που περίμενε πάλι να είναι ο ήρωας του τελικού πλασαρίσματος και όχι ο ακρογωνιαίος λίθος.
Το Βίγια. Είδα το Βίγια να μην αγωνίζεται. Ο παιχταράς όσο έχει παίξει φέτος έχει δείξει ότι και έτοιμος είναι και ζεστός και δεν έχει χάσει την επαφή με το σύστημα της ομάδας. Την Κυριακή δεν έπαιξε ίσως για τεχνικούς λόγους. Ίσως ο Τίτο να ήθελε τον Αλέξις για να κρατήσει την μπάλα περισσότερο στα πόδια του και να πιέσει περισσότερο. Ο Βίγια και MVP μόνος του είναι για πολλούς σε αρκετά παιχνίδια της ομάδας και αναπόσπαστο μέρος της επιθετικής κρούσης Messi-Villa-Pedro είναι. Τον είδα να λάμπει δια της απουσίας του εκεί στο τέλος που μια ενέργειά του ή ένα ευθύβολο πλασάρισμα με το αριστερό πρώην σπασμένο πόδι του, μόνο μ'αυτό έχει σκοράρει φέτος, θα καθάριζε νικηφόρα ένα παιχνίδι που οι μαδριλένοι με σακατεμένη πια την ψυχολογία, όταν παίζουν με την Μπάρσα, δεν μπορούν να πάρουν και πλασάρουν άοπνα πάνω στο δοκάρι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου