Μεγάλη η διαφορά των δύο ομάδων...

Του Νίκου Κιτσιγιάννη

Ομολογώ πως περίμενα με τη λήξη του προχθεσινού ματς να πανηγυρίσω το πιο εύκολο πρωτάθλημα στην ιστορία της Μπάρσα. Ένα πρωτάθλημα που θα "κλείδωνε" ουσιαστικά από τον... Οκτώβρη, καθώς η διαφορά των 11 βαθμών, δεν θα μπορούσε να καλυφθεί. Δεν ξέρω αν η χθεσινή ισοπαλία βολεύει το συγκρότημα του Βιλανόβα ή εκείνο του Μουρίνιο. Από τη μία οι Καταλανοί διατήρησαν τη βαθμολογική διαφορά των 8 βαθμών και από την άλλη η Ρεάλ κατάφερε να παραμείνει "ζωντανή" στο κυνήγι του τίτλου και να μην πετάξει "λευκή πετσέτα" πριν καν συμπληρωθεί ο πρώτος γύρος.

Ένας τίτλος που έχει εδώ και καιρό ξεκάθαρο φαβορί (σ. σ. τόσο από τη βαθμολογική διαφορά των δύο ομάδων όσο και από τα όσα μας έχουν δείξει μέχρι στιγμής), ωστόσο ακόμα "παίζεται". Το χθεσινό παιχνίδι πήγε πάνω-κάτω όπως το περίμενε ο περισσότερος κόσμος. Με τους γηπεδούχους να έχουν την κατοχή της μπάλας (τι περίεργο) και την πρωτοβουλία των κινήσεων και τους φιλοξενούμενους να περιμένουν την ευκαιρία να "χτυπήσουν" στην κόντρα, εκμεταλλευόμενοι τις απουσίες στην άμυνα της Μπάρσα. 

Πολύ σωστά ο Βιλανόβα επέλεξε να εγκαταλείψει το 3-4-3 και να γυρίσει στο πιο ορθολογικό 4-3-3, καλύπτοντας με αυτόν τον τρόπο τα κενά που είχε η ομάδα του στα μετόπισθεν. Φαινόταν από την αρχή πως η διάταξη και τα πρόσωπα που είχε επιλέξει θα τον εξέθεταν, καθώς ούτε ο Άλμπα ούτε ο Αντριάνο διακρίνονται για τις ανασταλτικές τους ικανότητες. Ουσιαστικά ο μόνος... αμυντικός της άμυνας, ήταν ο Μασκεράνο, ο οποίος είναι αμυντικός χαφ που έχει "βαφτιστεί' στόπερ.

Παρά το γεγονός πως η Μπάρσα βρέθηκε νωρίς πίσω στο σκορ, έδειξε ψυχή, αποφασιστικότητα και πάθος και κατάφερε να γυρίσει ένα παιχνίδι, που ξεκίνησε για εκείνη πολύ στραβά. Περίμενα μετά την φαουλάρα του Μέσι να... γύρει το γήπεδο, προς το τέρμα του Κασίγιας. Να πιέσει δηλαδή η Μπάρσα, να πετύχει άλλο ένα γκολ και να πει... καληνύχτα. Αυτό όμως δεν έγινε. Αντίθετα, οπισθοχώρησε, έδωσε χώρο στον αντίπαλο και σου έδινε την εντύπωση πως απλά ήθελε να "πατήσει' πάνω σε αυτό το 2-1 και να πάρει τους 3 βαθμούς, που ουσιαστικά θα την έχριζαν πρωταθλήτρια από Οκτώβρη μήνα.

Αυτό ήταν που πλήρωσε, καθώς οι απουσίες των Πουγιόλ-Πικέ φάνηκαν ξανά και η Ρεάλ ισοφάρισε. Παρά τα λάθη στην τακτική και στο στήσιμο της ομάδας από τον Βιλανόβα, η Μπάρσα θα μπορούσε να πάρει αυτό το παιχνίδι. Θα μπορούσε να... τελειώσει τη Ρεάλ χθες και να... ηρεμήσει μια και καλή τον Κριστιάνο. Αναφέρομαι φυσικά στη φάση του Μοντόγια και στο δοκάρι του νεαρού αμυντικού, ο οποίος πήρε τη μπάλα μετά τους "διαστημικούς" συνδυασμούς των συμπαικτών του, που θύμισαν πραγματικά "playstation".

Ωστόσο η νίκη δεν ήρθε και η Ρεάλ κατάφερε να "αποδράσει" αήττητη για δεύτερο συνεχόμενο ματς κόντρα στην Μπαρσελόνα στο "Καμπ Νου" και συνεχίζει να ελπίζει για τον τίτλο. Από τα όσα μας έδειξαν χθες οι δύο ομάδες, νομίζω πως η διαφορά τους ήταν και παραμένει μεγάλη. Είναι ξεκάθαρο πως η Ρεάλ αντιμετωπίζει την Μπαρσελόνα σαν... μικρή ομάδα, παίζοντας αμυντικά και προσπαθώντας να απειλήσει μόνο μέσω αντεπιθέσεων. Ακόμα και σαν γηπεδούχος ακολουθεί την ίδια τακτική, καθώς ο Μουρίνιο έχει μάθει πλέον από πρώτο χέρι πως στα "ίσια', δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει. Όσες φορές επέλεξε να παρατάξει την ομάδα του επιθετικά και να πιέσει ψηλά, εκτέθηκε (σ. σ. με αποκορύφωμα το 5-0). Το σύνολο του Βιλανόβα είναι σαφώς πιο "συμπαγές' και πιο "δεμένο'. Δεν βλέπω τρόπους με τους οποίους οι Καταλανοί θα απολέσουν το φετινό πρωτάθλημα και πιστεύω πως με τη χθεσινή ισοπαλία που απέσπασε η Ρεάλ, απλά έδωσε μια μικρή... παράταση στα πανηγύρια στη Βαρκελώνη.

Με την επάνοδο του Βίγια (σ. σ. δεν είναι ακόμα στο 100%) και με... κανονικούς αμυντικούς στην άμυνα, αυτή η ομάδα μπορεί να κάνει... πάρτι στη φετινή Πριμέρα και βάσει αριθμών, στο τέλος της σεζόν, να "σπάσει" ακόμα και το ρεκόρ του Γκουαρδιόλα σε συγκομιδή πόντων και συνολικών νικών. Ο Βιλανόβα έκανε και θα ξανακάνει λάθη, ωστόσο προσπαθεί να δώσει το δικό του στίγμα στην ομάδα και να αλλάξει κάποια πράγματα στον τρόπο που αγωνίζονται οι Καταλανοί, σε σχέση με τον προκάτοχό του. Μένει να δούμε αν θα τα καταφέρει και αν θα δικαιώσει όσους πιστεύουν πως έχει τις δυνατότητες να γράψει ιστορία με την Μπάρσα, όπως και ο Πεπ.

ΥΓ: Κριστιάνο, κανείς δεν... ηρεμεί από το 23'...

ΥΓ1: Μα να ζητά φάουλ ο Πέπε στη φάση του πρώτου γκολ επειδή τον... έσπρωξε, λέει, ο... θηριώδης Τσάβι; Έλεος...