Nίκησε, αλλά θέλει βελτίωση...

Γράφει γιά την μπασκετική Μπάρσα ο Κώστας Μαρούντας

Η Μπάρσα έκανε το 2 στα 2 στη φετινή Ευρωλίγκα,και αυτό από μόνο του είναι κάτι το σημαντικό. Όμως, ακόμα, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, η ομάδα δεν έχει κερδίσει τις εντυπώσεις. Και αν συνυπολογίσουμε το ξεκίνημα της ομάδας στην ισπανική λίγκα, όσο και τον τελικό του ισπανικού σούπερ καπ, η Μπαρσελόνα δεν έχει βρει ακόμα τους ρυθμούς της. Γιατί αν οι πραγματικές δυνατότητες της φετινής ομάδας είναι αυτές που μας έχει δείξει έως τώρα, θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα. 

Κοινώς, δεν θα πρέπει να προσδοκάμε σημαντικά πράγματα. Εγώ είμαι σίγουρος πως θα δούμε καλύτερη Μπάρσα όσο περνάει ο καιρός. Το θέμα είναι να δούμε ποιο είναι το ταβάνι της. Από αυτό θα κριθεί και η τελική της αποτελεσματικότητα σε όλες τις διοργανώσεις που συμμετέχει και αυτοδικαίως ανήκει στους βασικούς διεκδικητές τους. Επομένως, είναι νωρίς ακόμα. Δεν πρέπει να μας πιάνει κάποια μελαγχολία, ούτε όμως ταιριάζει βάση της εικόνας της ομάδας κανένας εφησυχασμός. Η ομάδα έχει περιθώρια βελτίωσης και περιμένουμε να τα δούμε. Θα μου πει κανείς τα λες αυτά μετά από εκτός έδρας νίκη με 18 πόντους επί μιας ομάδας που δυσκόλεψε την πρώτη αγωνιστική την ΤΣΣΚΑ; Είσαι στα συγκαλά σου; Κι όμως, αυτή η νίκη οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην αδυναμία της Λιέτουβος να σκοράρει πάνω από πενήντα πόντους… Όταν μένεις στα 40 λεπτά στους 49 πόντους, σε τέτοιου επιπέδου αγώνα, και μάλιστα στο γήπεδο σου, μάλλον ομολογείς ότι έκανες μια πολύ κακή εμφάνιση, παρά οτιδήποτε άλλο. 

Από τη Μπάρσα δεν ξεχώρισε κάποιος παίκτης ιδιαίτερα. Απλά, η ομάδα εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι διαθέτει στο ρόστερ της αρκετούς παίκτες που μπορούν κατά διαστήματα να τραβήξουν πάνω τους συνεχόμενες φάσεις. Σε συνδυασμό με την επιθετική τραγικότητα της λιθουανικής ομάδας ήρθε το τελικό αποτέλεσμα. Δεν αγνοώ, πάντως, την ικανοποιητική αμυντική λειτουργία της ομάδας της Βαρκελώνης. Απλά, θέλω να τη δω απέναντι σε ομάδες που θα καταφέρουν να παίξουν λίγο καλύτερα από όσο τράβηξε επιθετικά στο συγκεκριμένο η Λιέτουβος. Η περσινή συνταγή φαίνεται, πάντως, να είναι το καλύτερο της φετινό όπλο. Είδαμε και στη Λιθουανία, λοιπόν, πολλά πράγματα που τα βλέπαμε και πέρυσι, ειδικά στα εκτός έδρας παιχνίδια της ομάδας του Πασκουάλ. Δηλαδή, σφιχτή άμυνα, κοντά οι δύο ομάδες στην αρχή μέχρι το ημίχρονο. Ξέσπασμα στο τρίτο δεκάλεπτο και νίκη. 

Το σενάριο αυτό κατά τη διάρκεια της περσινής Ευρωλίγκα ήταν συνεχώς επαναλαμβανόμενο, μέχρι που είχε γίνει η μόνιμη ρετσέτα. Φυσικά, δεν μας χαλάει καθόλου να νικάει η ομάδα. Όμως, φέτος θα περιμέναμε να δούμε κάτι καλύτερο. Που μέχρι στιγμής δεν το έχουμε δει. Αντιθέτως, κάποια ανησυχητικά είναι υπαρκτά και φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού, ειδικά αν συγκρίνουμε με παλιές καλές καταστάσεις-πχ 2010. Η σεζόν τώρα ξεκίνησε, οπότε το δικαίωμα στη βελτίωση είναι ακόμα ζωντανό και αρκετά πιθανό ως ενδεχόμενη προοπτική. Στο χέρι του προπονητή και των παικτών είναι να το πραγματώσουν. Γενικά, στη φετινή Ευρωλίγκα, υπάρχουν πολλές ομάδες από αυτές που περιμένει κανείς να πρωταγωνιστήσουν, που δεν έχουν ακόμα βρει τα πατήματα τους. Αυτό επιτρέπει σε άλλες ομάδες, θεωρητικά υποδεέστερες, να τις κοντράρουν και να βλέπουμε αμφίρροπα ματς. Όμως, άλλο αμφίρροπο και άλλο καλό ματς… Το ιδανικό για κάθε μπασκετόφιλο είναι και καλό και αμφίρροπο ματς. Για να γίνει αυτό πρέπει να βελτιωθούν αρκετοί... Θα δούμε τη συνέχεια και θα επανέλθουμε…