Η στρατηγική των δανεισμών

Του Marti Perarnau

Ένας δανεισμός θα μπορούσε να στείλει τον Μαρκ Μουνιέσα στον Άγιαξ για παράδειγμα. Εκ πρώτης όψεως, αυτό θα μπορούσε να έρχεται σε σύγκρουση με την φιλοσοφία της Μπάρσα. Στην περίπτωση όμως του Μουνιέσα, αν ευοδωθεί κάτι τέτοιο, θα είναι μια στρατηγική κίνηση που έχει σχεδιαστεί εδώ και καιρό. Ο Μουνιέσα, για όποιον δεν το γνωρίζει, θεωρείται από τα μεγάλα ταλέντα των ακαδημιών. Ένας παίκτης που όταν με το καλό ωριμάσει ποδοσφαιρικά, θα θυμίζει σε πάρα πολλά τον Αμπιντάλ. Η θέση του μπορεί να είναι αυτή του αριστερού μπακ, αλλά μπορεί άνετα να παίξει και σαν στόπερ, διαθέτοντας πίστη, θέληση και μεγάλα αποθέματα κουράγιου, μια ας πούμε μικρογραφία του Πουγιόλ.

Σχετικά με το συμβόλαιό του, μπορεί να έχει ήδη συμβόλαιο παίκτη της πρώτης ομάδας, αλλά είναι ένας εκ των δύο αμυντικών που μπορεί να φύγουν δανεικοί αυτήν την σεζόν. Εδώ και χρόνια και ο σύλλογος και κυρίως ο Πεπ, παρακολουθούν σαν κέρβεροι την πρόοδό του. Γιατί λοιπόν θ’ αναρωτηθούν πολλοί, να φύγει δανεικός αν είναι έτσι τα πράγματα? Γιατί απλά, έχει ακόμα πολλά να μάθει και να δει και για να το πετύχει αυτό, θα πρέπει να συνηθίσει τον ανταγωνισμό του ποδοσφαίρου, κάτι που την συγκεκριμένη στιγμή δεν μπορεί να κάνει στην Μπάρσα, καθώς η μεγάλη τωρινή ανάγκη είναι η απόκτηση ενός έτοιμου και έμπειρού στόπερ.

Ο Άγιαξ, θα μπορούσε ν’ αποτελέσει το ιδανικό περιβάλλον «εκκόλαψης» του Μουνιέσα. Κι εδώ ακριβώς είναι που έρχεται στο προσκήνιο η στρατηγική όπως έχει σχεδιαστεί από τον Ζουμπιζαρέτα εδώ και καιρό: «Έχουμε περίσσεια ταλέντου. Θα πρέπει να δούμε ποιους παίκτες θα έπρεπε να στείλουμε  σε άλλες ομάδες δανεικούς. Μέχρι τώρα και σε εμάς και σε πολλούς άλλους συλλόγους, είναι πως όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις με έναν παίκτης τον στέλνεις δανεικό στην πρώτη ομάδα που θα σου χτυπήσει την πόρτα. Δεν είναι όμως έτσι. Σκοπός δικός μας, είναι να δούμε την προοπτική του δανεισμού σαν αναπόσπαστο κομμάτι της προόδου και της εξέλιξης που μπορεί να έχει ο συγκεκριμένος παίκτης και γι’ αυτό ακριβώς θα πρέπει να γίνει η όσο το δυνατόν αυστηρότερη επιλογή της ομάδας που θα τον στείλουμε.

Μπορεί να θέλουμε για παράδειγμα να στείλουμε κάποιον από τους μικρούς σε μια ομάδα, ο προπονητής της οποίας ήταν στο παρελθόν παίκτης της Μπάρσα και είναι ποτισμένος με την φιλοσοφία της, την οποία εφαρμόζει και στην δική του ομάδα. Μπορεί όμως να υπάρξουν και ζητήματα, όπως το να θέλει τον μικρό μια άλλη ομάδα που πληρώνει καλύτερα και ατζέντης του να θέλει να προτιμάει να τον στείλει εκεί. Το θέμα τότε περιπλέκεται κάπως. Κάτι όμως που είναι ξεκάθαρο, είναι πως δεν μπορούμε όλους τους μικρούς να τους βάλουμε εδώ και τώρα στην πρώτη ομάδα».

Ο Μουνιέσα δεν θα μπορούσε να ταιριάζει καλύτερα στα λεγόμενα του Ζούμπι, που χρονολογούνται από τον Δεκέμβριο του 2010. Ο Άγιαξ με τον αγαπημένο σε όλους Φρανκ ντε Μπερ για προπονητή και τον Μαρκ Όβερμαρς στο πόστο του τεχνικού διευθυντή, διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις που θα βοηθήσουν τον Μαρκ όχι μόνο να ωριμάσει αλλά και να ξεδιπλώσει όλο του το ταλέντο. Ας δούμε τέλος τι είχε πει και ο ίδιος ο Βιλανόβα για τους παίκτες εκείνους από την δεύτερη ομάδα που δεν θα έχουν άμεσα τον απαιτούμενο χρόνο συμμετοχής με τους μεγάλους: «Δεν έχει κανένα νόημα, ούτε μας ενδιαφέρει να μείνουν απλά για να πούμε ότι τους κρατήσαμε και να μην παίζουν». Στον Άγιαξ, ο Μουνιέσα θα παίξει μπάλα με την ψυχή του και θα επιστρέψει στην αγκαλιά της μαμάς Μπάρσα ένας ολοκληρωμένος παίκτης.