Μια δικαιολογημένη ωδή σε έναν μεγάλο

Μια ωδή στον Μάικλ Φελπς από τον Κώστα Μαρούντα

Είναι σίγουρα ο κατά τεκμήριο πιο πετυχημένος αθλητής στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς είναι πλέον ο άνθρωπος που έχει κερδίσει τα περισσότερα μετάλλια από οποιονδήποτε ή οποιαδήποτε αθλητή/αθλήτρια είχε διαχρονικά την τιμή να ανέβει στο βάθρο της συγκεκριμένης κορυφαίας αθλητικής, και όχι μόνο, διοργάνωσης. Ήδη έχει ανοίξει η συζήτηση για το αν είναι ο μεγαλύτερος αθλητής όλων των εποχών. Ο Σεμπάστιαν Κόε τον στεναχώρησε μάλλον, με τη δήλωση του ότι θεωρεί μεγαλύτερη μορφή των Αγώνων τον ανεπανάληπτο Τζέσε Όουενς, που στο χιτλερικό Βερολίνο, το μακρινό 1936, με τις επιδόσεις και τα κατορθώματα του κονιορτοποίησε-διέψευσε μέσα στο σπίτι της την αντίληψη περί ανωτερότητας της λευκής φυλής που προπαγάνδιζε με περισσή θέρμη το εθνικοσοσιαλιστικό πολιτισμικό ιδεώδες.

Mάλλον, ο Φελπς είναι ο κορυφαίος κολυμβητής όλων των εποχών, αν υιοθετήσουμε ως ασφαλές κριτήριο τα επιτεύγματα του, κυρίως στους Ολυμπιακούς Αγώνες που συμμετείχε. Γιατί όταν έκανε την αρχή, κατακτώντας το πρώτο, ξέχασε να σταματήσει. Το 2004 στην Αθήνα κατέκτησε 6 χρυσά και δύο χάλκινα. Το 2008 έστειλε οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το στοιχειωμένο κατόρθωμα των 7 χρυσών σε μια διοργάνωση του Σπιτς. Συμμετείχε σε 8 αγωνίσματα και κέρδισε και τα 8…. Το απόλυτο ρεσιτάλ στην κινεζική πρωτεύουσα. Το κορυφαίο κατόρθωμα στην ιστορία των αγώνων. Ο μύθος του αήττητου πραγματώθηκε με τον πιο πειστικό τρόπο. Στο κύκνειο άσμα του στο Λονδίνο, παρότι δεν ήταν ο Φελπς του Πεκίνου-πράγμα φυσιολογικό από ένα σημείο και μετά, φόρεσε τέσσερις ακόμα φορές το χρυσό μετάλλιο, ενώ πρόσθεσε και δύο αργυρά. Έκλεισε τη λαμπρή του, και κάτι παραπάνω, παρουσία του στο θεσμό φτάνοντας συνολικά τα 22 μετάλλια. Τα 18 από χρυσό…

Από την Ολυμπιάδα του 2000 όταν και μας συστήθηκε ως 15χρονο ανερχόμενο αστέρι, βγαίνοντας πέμπτος στον τελικό των 200μ πεταλούδας, έως την αποθέωση της αγγλικής πρωτεύουσας την εβδομάδα που προηγήθηκε, ο γεννημένος στις 30 Ιουνίου του 1985 αμερικανός υπεραθλητής, έγραψε ιστορία… Πιο χρυσή δεν γινόταν… Ένα διαχρονικό σημείο αναφοράς για την εκλεκτή εκείνη τάξη των σπάνιων, δυστυχώς, ανθρώπων που μπορούν με τα κατορθώματα τους να αποδείξουν έμπρακτα τη δυναμική των ανθρωπίνων ορίων και δυνατοτήτων. Χωρίς υπερβολή, βιώσαμε την συνύπαρξη και την παρακολούθηση ενός αθλητή με τεράστια αξία, που την επιβεβαίωνε σχεδόν κάθε φορά που έπεφτε για να κολυμπήσει σε κάποιον τελικό, και όχι μόνο. Με τέτοιο τρόπο που το μοναδικό ζητούμενο ήταν ποιος θα ήταν ο δεύτερος. Βέβαια, τίποτα και κανένας δεν μπορεί να διαβεί την πορεία του στη ζωή και σε ότι κάνει χωρίς αντιρρήσεις και αμφισβητήσεις. Ο Τσάβιτς κάτι έχει να μας πει για το πώς έχασε εκείνο τον τελικό στο Πεκίνο. Όμως, και τον ίδιο να ρωτήσει κανείς δεν νομίζω να αμφισβητεί τη συνολική αξία των επιτευγμάτων του Φελπς. Ο ίδιος ο αμερικανός κολυμβητής κοιτάζει τον κόσμο από το 1.93, όμως κάθε φορά που οριζοντίωνε το κορμί του μέσα στην πισίνα, άλλαζαν τα δεδομένα και οι αποστάσεις.

Δεν μπορώ να μιλήσω για τα τεχνικά του χαρακτηριστικά. Δεν ανήκω στους γνώστες των τεχνικών στοιχείων της κολύμβησης, και οφείλω να το πω δημόσια. Όμως, είμαι σε θέση να απονείμω τα εύσημα στον Φελπς, για όσα είδα τόσα χρόνια από την τηλεόραση μου. Μπορώ, επίσης, να παραθέσω τη δήλωση του προπονητή του που τον ανήγαγε πολύ πρόσφατα σε έναν πολύ έξυπνο κολυμβητή και άνθρωπο. Η καταληκτική του αγωνιστική παράσταση ήταν η καταλυτική συμμετοχή στη σκυταλοδρομία 4 επί 100 μικτής ομαδικής, όπου και για τελευταία φορά συνέβαλε τα μέγιστα για να διατηρήσουν τη νικηφόρα παράδοση τους στο συγκεκριμένο αγώνισμα οι ΗΠΑ. Δεν έκαναν όπως συνήθιζαν παγκόσμιο ρεκόρ, αλλά είχε φροντίσει ήδη ο ένας από τους τέσσερις, ο Φελπς, να χαρακτηριστεί ο απόλυτος άρχοντας των ρεκόρ κατάκτησης χρυσών μεταλλίων. Ρέκβιεμ, λοιπόν, για έναν μεγάλο, ίσως τον μεγαλύτερο… Θα μπορέσει η παγκόσμια κολύμβηση στο άμεσο μέλλον να βρει τον αντικαταστάτη ή την αντικαταστάτρια; Πολύ δύσκολο, αλλά μόνο το μέλλον μπορεί να απαντήσει με ευκρίνεια. Προς το παρόν ας τιμήσουμε αυτόν που ήξερε καλύτερα από τον οποιονδήποτε πώς να κερδίσει χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες… Το δικαιούται, νομίζω…