Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: Ο Πουγιόλ και οι υπόλοιποι!


Ημουν έτοιμος να δικαιολογήσω σήμερα τους "διεθνείς" γιά την μέτρια εμφάνισή τους στο δεύτερο μέρος του αγώνα με την Παρί. 5 μέρες όλες κι όλες έχουν που ξεκίνησαν την προετοιμασία. Είναι φυσιολογικό να μην έχουν ακόμα φτάσει στα γνωστά υψηλά στάνταρτς απόδοσης. Μετά όμως, στο μυαλό μου ήρθε η εικόνα του Πουγιόλ. Και αναγκάστηκα να καταπιώ τη γλώσσα μου ...



Χειρουργήθηκε στις 12 Μαΐου, εξ αιτίας ενός προβλήματος στο χόνδρο του δεξιού γόνατου. Τελευταίος αγώνας που συμμετείχε ήταν αυτός με την Εσπανιόλ στο πρωτάθλημα της περασμένης σεζόν. Εχοντας πλέον κλείσει τα 34 χρόνια του, ο εμβληματικός αρχηγός της Μπάρσα πέρασε ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι και δούλεψε σκληρά με μοναδικό στόχο να επισπεύσει την ημέρα της επιστροφής του. Το θέμα γιά τον Πουγιόλ ήταν πάντα το ίδιο: να είναι σε θέση να πατάει στο γήπεδο. Οταν το μπορούσε, ήξερες πάντα τί να περιμένεις απ αυτόν. Το μακριά διαστήματα απουσίας ποτέ δεν τον επηρέαζαν. Τα χρόνια που περνούν θαρρείς πως πιό πολύ τον ωριμάζουν παρά τον γερνούν. Χθες το βράδυ, στο Παρίσι, ο "Ταρζάν", έδειξε γιά μιά φορά ακόμα πόσο δύσκολο θα είναι να βρεθεί (αν θα βρεθεί) αντικαταστάτης του όταν θα αποφασίσει να αποσυρθεί (γιατί μόνο από τον ίδιο εξαρτάται). Λες και δεν σταμάτησε να παίζει καθόλου, με το πάθος που πάντα τον διακρίνει και αστείρευτες δυνάμεις που σε κάνουν να απορείς, αν και δεν θα έπρεπε
Ο ίδιος ομολογεί πως αισθάνεται πολύ καλά. Αντλεί μάλιστα αισιοδοξία από παλιότερα προβλήματά του
"Αισθάνομαι πολύ καλά. Εχω εμπειρία από τέτοιες καταστάσεις. Ειδικά αν συγκρίνω την πορεία της αποθεραπείας μου με εκείνη του άλλου μου χειρουργημένου ποδιού", θα πει.

Σε λίγες μέρες, ο σύλλογος θα τον καλέσει να υπογράψει την ανανέωση του συμβολαίου του. Το θέμα στην περίπτωσή του δεν είναι αν θα δεχτεί ή θα αρνηθεί. Το θέμα είναι πως κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα ποιά θα είναι η ημερομηνία λήξης. Γιατί εδώ δεν μιλάμε γιά κάποιον συνηθισμένο άνθρωπο, αλλά γιά τον Πουγιόλ! Και με την περίπτωσή του, ακόμα και ο Πάολο Μαλντίνι δικαιούται να "ανησυχεί". Τα 41 χρόνια φαντάζουν πολύ λίγα γιά να τον αποχωριστούμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια: