Πάνω που ετοιμαζόμουν να γράψω πως γιά πρώτη φορά φέτος είδα τη Μπάρσα να επιτίθεται σαν ... Μπάρσα, ήρθε αυτός ο τραυματισμός του Κάρλες και με ξενέρωσε τελείως. Δεν γίνεται σε κάθε αγώνα να "χαιρετάει" κάποιος γιά τουλάχιστον ένα μήνα. Και δεν μιλάμε γιά μυϊκούς τραυματισμούς. Στον προηγούμενο αγώνα Champions League διάστρεμμα ο Πικέ. Σ αυτόν εξάρθρωση ο Πουγιόλ. Και η ζωή συνεχίζεται ... Να θυμηθούμε μόνο την επόμενη φορά που θα κρίνουμε με ελαφριά καρδιά την αμυντική αστάθεια της ομάδας, με τί άμυνα υποχρεώνεται να παίξει συνεχώς ο Τίτο και τί θαύμα είναι αυτό που έχει πετύχει!
Δηλαδή τώρα τί να πεις και τί να σχολιάσεις; Γιά την μεταμόρφωση του Αλέξις που αν και έχασε 2 σίγουρα ήταν σήμερα εξαιρετικός; Γιά την σταθερή ανοδική πορεία του Σεσκ; Γιά τον ... πασα - δώρο Μέσι που έβγαλε πάλι σήμερα δύο ασίστ; Γιά τον εξαιρετικό Ζόρντι Αλμπα;
Τίποτ απ αυτά δεν έχει σημασία, γιατί στον επόμενο αγώνα μπορεί να παίζει ο Μέσι αριστερό μπακ, ο Αλέξις χαφ και ο Σεσκ τερματοφύλακας ... Ολα μπορείς να τα υπολογίσεις. Ολα, εκτός απ αυτό που συνεχίζει να μας κατατρέχει από πέρυσι. Ας ελπίσουμε μόνο η ομάδα να συνεχίσει μ αυτό το πνεύμα μαχητή, μ αυτό το πείσμα και τη διάθεση να κερδίζει όλους τους αγώνες της. Και σιγά-σιγά (όπως σήμερα) να αρχίζει να ξεδιπλώνει και το ταλέντο της στο γήπεδο. Να μας προσφέρει αυτές τις μοναδικές στιγμές μαγείας που τόσο απαραίτητες είναι γιά τα μάτια και την ψυχή μας.
Υπήρχε και η Μπενφίκα σήμερα ... Η πάλαι ποτέ ομάδα του Εουσέμπιο. Οι ιστορικοί αετοί της Λισαβόνας. Που αποφάσισαν μονομιάς να διαγράψουν την ιστορία τους και να επιδοθούν στο τελευταίο δεκάλεπτο σ ένα ανεπανάληπτο παιχνίδι αλητείας και βρωμιάς. Είναι κρίμα να μην καταλαβαίνεις τί φανέλα φοράς. Είναι κρίμα να συμπεριφέρεσαι μ αυτό τον τρόπο επειδή δεν μπορείς να αντιδράσεις. Ας πάρουν τα βίντεο των δύο τελικών Champions League στη Ρώμη και στο Λονδίνο οι παίκτες της Μπενφίκα. Ας κάτσουν να τα δουν γιά να καταλάβουν πώς χάνει δύο φορές σε μεγάλο τελικό μιά μεγάλη ομάδα. Εκτός αν στο τελευταίο δεκάλεπτο δεν έπαιζαν γιά τους εαυτούς τους αλλά γιά κάποιον ... συμπατριώτη τους που θα αντιμετωπίσει τη Μπάρσα την Κυριακή. Οπως και να χει, αυτό που έκαναν σήμερα δεν τους τιμά και εύχομαι να το πληρώσουν με μιά βροχή από γκολ στο Καμπ Νόου
Υπήρχε και η αποβολή του Μπουσκέτς απόψε. Αδικη 100%. Παρ όλ αυτά εγώ δεν θα πω κάτι γιά τον διαιτητή γιατί νομίζω πως ξεγελάστηκε απ τη φάση, Νόμιζε πως ο Μπούσι κλώτσησε τον αντίπαλό του και μάλιστα με πρόθεση. Συμβαίνουν αυτά ,,,
Και τώρα η Μαδρίτη! Η Μαδρίτη που έρχεται στο Καμπ Νόου να παίξει σε μιά παρτίδα ουσιαστικά όλο το φετινό πρωτάθλημα. Με ήττα, μάλλον αποχαιρετά νωρίς όποιες βλέψεις έχει γιά κατάκτηση του τίτλου. Ούτε η ισοπαλία της κάνει. Με νίκη ανεβάζει την αυτοπεποίθησή της και κατεβάζει τη διαφορά σε ... ορατά επίπεδα. Αν μου λέγατε πριν την έναρξη του πρωταθλήματος πως μετά το κλάσικο θα είμαστε τουλάχιστον στο +5 θα ήμουν ενθουσιασμένος. Τώρα βέβαια, ζητάω το κάτι παραπάνω.
Με την άμυνά μας στη χειρότερη στιγμή της λόγω απουσιών, αλλά με το κέντρο και την επίθεσή μας στα καλύτερά τους, είμαστε σε θέση να πετύχουμε μιά μεγάλη νίκη την Κυριακή. Αν μη τι άλλο, σήμερα αποκτήσαμε ένα ακόμα μεγάλο κίνητρο.
Γιά σένα αρχηγέ μας! Vamos Barça!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου