Η υπομονετική αναρχία

Αναλύει τον αγώνα του Σάντσες Πισχουάν ο Marti Perarnau

1.Μέχρι να δεχτεί γκολ, η Μπάρσα βγαίνει στο γήπεδο και είναι υπέροχη. Κάθε κομμάτι μοιάζει να έχει βρει την λειτουργία και το νόημά του. Τελικά, μόνο η Μπάρσα πληγώνει την Μπάρσα.

2.Η άμυνα της Σεβίλλης λειτουργεί καλά, αλλά δεν μπορεί να κάνει κάτι ουσιαστικό για ν’ ανακόψει τους Καταλανούς. Μέχρι που χτυπάει στο ευαίσθητο σημείο: τις μεταβιβάσεις στην άμυνα.

3.Και η Σεβίλλη δεν χρειάζεται πολλά: να πάρει τη μπάλα, να βρει τον Ράκιτιτς, να δώσει στο Νεγρέδο ή τον Νάβας και να κατευθυνθεί στην αντίπαλη εστία. Ακριβώς αυτές οι κινήσεις φτάνουν για να γίνει η Μπάρσα εύθραυστη.

4.Η άμυνα υποφέρει. Και η ομάδα ζει μια εξέλιξη και αλλαγή προς δύο κατευθύνσεις: την αργή και σταθερή διαδοχή του Τσάβι με τον Σεσκ και ένα πιο οριζόντιο παιχνίδι. Κάτι που άλλες φορές φαίνεται να είναι από ένστικτο και άλλες αποτέλεσμα προγραμματισμού.

5.Ο χρόνος θα δώσει απαντήσεις. Όπως ο χρόνος βοήθησε και στο ματς με την Σεβίλλη. Δύο ομάδες που στάθηκαν αντάξιες ενός ντέρμπι. Συγχαρητήρια στην Σεβίλλη για την γενικότερη εικόνα της.

6.Η Σεβίλλη σκόραρε καταφέρνοντας να «σπάσει» τρόπον τινά την γραμμή των μέσων της Μπάρσα, που δεν έψαχνε τα κλασικά τριγωνάκια, αλλά είχε δύο παίκτες κάτω (Τσάβι-Μπουσκέτς) και δύο πάνω (Μέσι-Σεσκ). Μια κακή πάσα του Μπουσκέτς στον Μέσι ήταν αρκετή για να οδηγήσει στο πολύ όμορφο γκολ του Νεγρέδο.

7.Αυτή η τόσο παράλληλη θέση των μέσων,  μπορεί να βοηθάει στην οργανωμένη επίθεση αλλά χαλάει κάτι τόσο οικείο στην Μπάρσα, την πίεση μέσω της κατοχής. Πιστεύω ότι και ο Τίτο και ο Τσάβι το βλέπουν αυτό, αλλά έχουν διαλέξει τον δρόμο που βοηθάει την παραγωγική επίθεση της ομάδας.

8.Και είναι πλεονέκτημα. Αν οι μεταβιβάσεις στην άμυνα είναι σημείο αδυναμίας, κάτι πρέπει να γίνει. Τα τρία γκολ της Μπάρσα ήρθαν από διαδρόμους που έμοιαζαν σαν να μην υπάρχουν, αλλά ο Μέσι την έκανε την δουλειά του.

9.Αξιοσημείωτη ήταν και η ένταση που έβγαζαν και οι δύο ομάδες. Μια Σεβίλλη σε πολύ καλή μέρα, οργανωμένη, σοβαρή και με πείσμα. Η αίσθηση μετά τα ματς με Ρεάλ και Μπάρσα, είναι ότι η μεγάλη Σεβίλλη επιστρέφει δια χειρός Μίτσελ.

10.Η Μπάρσα είναι πιο διψασμένη, πιο φιλόδοξη. Λάθη γίνονται και κυρίως η άμυνα είναι πια αχίλλειος πτέρνα. Αλλά τα αποτελέσματα έρχονται και αυτήν την φορά δεν ήταν σε βάρος της ουσίας. Το 2-0 ανατράπηκε με τους μπλαουγκράνα να δείχνουν ότι φέτος θέλουν πολύ να έχουν αυτοί το πάνω χέρι.

11.Όσα έχουν χαθεί σε έλεγχο και ίσως σιγουριά, έχουν κερδηθεί σε ευστοχία και θράσος στην αντίπαλη περιοχή.

12.Θα πρέπει να συνηθίσουμε μια Μπάρσα πιο αδύναμη πίσω, διαφορετική από την Μπάρσα του Πεπ. Ταυτόχρονα όμως πιο επιθετική και σίγουρη μπροστά, με μεγαλύτερη αίσθηση του γκολ και του πότε πρέπει να έρθει αυτό.

13.Ανατροπές και πάλι ανατροπές. Τα μειονεκτήματα είναι εμφανή, αλλά το ίδιο και οι αρετές. Ο μέχρι τώρα απολογισμός δικαιώνει τον Τίτο. Από τον έλεγχο σιγά-σιγά στην αναρχία. Μια υπομονετική και καθορισμένη αναρχία.