Όταν η Μπάρτσα βαφτίζει με πυρ (ο δάσΚακος ξαναχτυπά)

  

Αν τολμάς να λες ότι έχεις ποδοσφαιρική παιδεία, έχεις χρέος να (παρ)ακολουθείς τη Μπαρτσελόνα. Αν τολμάς να ομολογείς πως έχεις μουσική παιδεία, έχεις χρέος να (παρ)ακολουθείς τους Βήτα Πεις. Ναι αγαπημένοι φίλοι και φίλες, οι Βήτα Πεις, είναι η Μπαρτσελόνα της ελληνικής μουσικής σκηνής. Και η Μπαρτσελόνα φυσικά, είναι οι Βήτα Πεις της ποδοσφαιρικής.

Ο Παρασκευάς (Φορτσάτος ή Αγνή Φόρμα) ως άλλος Τσάβι, οργανώνει τη μουσική επίθεση και ο Χρήστος (Άσαρκος ή Λόγος 90 μοίρες) ως άλλος Μέσσι, σκοράρει καταρυπάς με επιθετικά μάχιμα flows. Βέβαια η ομάδα δε θα πετύχαινε τίποτα, αν δεν είχε το στυλοβάτη της μουσικής επιθετικής άμυνάς της, που ακούει στο όνομα Άκης ή Hatemost. Και επειδή χωρίς κοουτσάρισμα, δεν πετυχαίνει καμιά ομάδα τίποτα, χρέη Τίτο Βιλανόβα εκτελεί ο dj Elz.

Μα γιατί τα γράφω όλα αυτά; Εκτός του ότι προκαλώ τον οποιοδήποτε -αν θέλει φυσικά, να διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντές του- να κατεβάσει το νέο cd των ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ (Βάπτισμα Πυρός) το οποίο βρίσκεται ελεύθερο στον επίσημο διαδικτυακό χώρο του συγκροτήματος, bitapeis.gr-, θα ήθελα να τοποθετηθώ παράλληλα και ως προς ένα φαινόμενο το οποίο τείνει να λάβει πανελλαδικές διαστάσεις. Και δεν είναι άλλο από το γεγονός, του να θεωρεί ο οποιοσδήποτε δηλώνει οπαδός ή φίλαθλος της Μπάρτσα, ότι είναι συνάμα φορέας της ιδιοσυγκρασίας και αντίληψης του club.

Στην Ελλάδα, μας έχει φάει το ''ό,τι δηλώσεις είσαι''. Όχι κύριε, το ότι έχεις ψηφίσει αριστερά, δε σημαίνει ότι έχεις δικαίωμα να αυτοαποκαλείσαι κι αριστερός. Όχι κύριε, το ότι τολμας να λες ότι έχεις ακούσει πολλή μουσική, δε σημαίνει ότι βιώνεις και αντιλαμβάνεσαι τη μουσική και τους στίχους των ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ. Όχι κύριε, το ότι δηλώνεις οπαδός της Μπαρτσελόνα, δε σημαίνει ότι βιώνεις και τη mes que un club νοοτροπία της.

Για να είσαι Μπάρτσα κύριε δάσκαΚε, δε σημαίνει ότι είναι αρκετό το να είσαι συντάκτης σε ένα διαδικτυακό portal, ούτε το να είσαι μέλος σε ένα ΔΣ ενός fun club, ούτε το να πηγαίνεις κάθε δυο μήνες στο Camp Nou. ούτε φυσικά το να βρίζεις διαδικτυακά και χυδαία κάποιον που στο Αγαπωμπαρσελονόμετρό σου είναι πιο χαμηλά σε κλίμακα από εσένα.....

Ξυπνήστε κύριοι Έλληνες οπαδοί. H Μπάρτσα είναι ιδέα. Και ως ιδέα, πρέπει να έχεις συγκεκριμένο ψυχοσυναισθηματικό και κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο για να την υποστηρίξεις. Τί έγινε; Βγάλαμε όλοι ένα site στο διαδίκτυο ή μάθαμε καταλανικά, και νομίζουμε ότι έχουμε βγει από Βαρκελωνική ''μήτρα'';;; Θα τολμήσουμε να πούμε ότι και να χάσουμε το φετινό πρωτάθλημα, δε μας νοιάζει;;; Θα τολμήσουμε να πούμε ότι με τη διαφήμιση του Πλατάνου, έχει αρχίσει επίσημα, η αντίστροφη μέτρηση για την οικονομική μαδριλενοποίησή μας;;; Είμαι μήπως λιγότερο cule αν γράφω ΜπάρΤσα και όχι Μπάρσα;;; Θα τολμήσουμε να πούμε άραγε, ότι οι Βoixos Nois είναι καρκινογέννεση και όχι μαγκιά;;;

Ως κλείσιμο, παραθέτω μερικούς στίχους απ' το αγαπημένο μου τραγούδι (Πρόοδος) από το ''Βάπτισμα Πυρός'', με ευχή να το κατανοήσουν οι διάφοροι ''σούπερ-Βαρκελώνιοι'' αποδέκτες, από δω και από κει....

Παιδικέ μου φίλε Παρασκευά, σ'ευχαριστώ για τους στίχους.... GLAC -23-

Και πάνε κάτι χρόνια που το λεξιλόγιό μας/ βρίσκεται υπό συνεχή μετάλλαξη, προνόμιό μας
Και το κλέψανε οι πιο πριν πρώτα, μετά οι επόμενοι/ τόσο φρέσκο το team σαν πρωτοεμφανιζόμενοι
Εν έτη δύο μηδέν έντεκα/ έχουμε προβάδισμα δύο μηδέν στο έντεκα
Στον τελικό εξαντλούνται τα εισιτήρια της προπώλησης/ δεν φτάνει το ταλέντο είναι θέμα σκληρής προπόνησης
Αποκλείονται ομάδες με χαμηλή απόδοση/ δίχως όρεξη για δουλειά βρεθήκανε σε απόγνωση
Ήταν χιπ-χοπ πέρσι, εναλλακτικοί του χρόνου/ συγχωράτε με είμαι άξεστος για εξηγήστε το μου
Ας δούμε ετυμολογικά τι σημαίνει εναλλάσω/ μισό λεπτό θα μου πάρει δε θα σε κουράσω
Είναι διαδοχικά αλλάζω ή ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΩ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;;;;;;

Τελεία, ok πάσο.....

δάσκαΚος