Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Η δύναμη της μοίρας



Αναλύει το χθεσινό παιχνίδι του Ντα Λουζ ο Marti Perarnau

1.Ο Πουγιόλ και πάλι τραυματίας… Σαν να έσβησαν τα φώτα και μετά σκοτάδι.



2.Μέχρι τότε, όλα πήγαιναν καλά για την Μπάρσα. Σημάδια βελτίωσης, άσχετα με τα αναπόφευκτα λάθη που έγιναν.
3.Η προδιάθεση επαναλαμβάνεται. Ίσως γιατί, κοιτώντας προς τα πίσω, ο Βιλανόβα να βγάζει θετικό απολογισμό. Ζυγίζοντάς τα από δω κι από κει, του φάνηκε το καλύτερο να επαναλάβει ένα 4-2-2-2.
4.Ο Σεσκ είναι σε συνεχή κίνηση, ο Μέσι μπορεί να κατεβαίνει όπου και όπως θέλει. Και ο Λίο μπορεί είτε να σκοράρει είτε να δώσει ασίστ.
5.Από την άλλη όμως, μπορεί να δούμε και φάσεις που χάνεται σχετικά εύκολα η μπάλα, να υπάρχει αποσυντονισμός και να μην είναι πολύ εύκολο το δημιουργικό παιχνίδι της ομάδας. Επίσης το ν’ ανακτήσει η ομάδα την μπάλα, θέλει πλέον περισσότερη φυσική προσπάθεια.  
6. Κοιτώντας το ένα και το άλλο, ο Τίτο αποφάσισε ότι αξίζει τον κόπο να επαναλάβει το 4-2-2-2. Μπορεί η απόφαση να είναι οριστική από πλευράς του, αλλά πρέπει να δούμε και πώς θα λειτουργήσει το σχήμα με βασικούς τους Πικέ και Ινιέστα.
7.Η Μπενφίκα πιέζει και επιτίθεται με ένα 4-1-4-1 χωρίς ν’ αφήνει τον Τσάβι να πάρει ανάσες και να μην μπορεί να κάνει το παιχνίδι του. Η απώλεια της μπάλας, διευκολύνει τον αντίπαλο.
8.Ο Μπουσκέτς προσπαθεί να φτάσει παντού σε όλες τις γωνίες του γηπέδου, αλλά παρά την μεγάλη του προσπάθεια, η Μπάρσα δείχνει μερικές στιγμές να είναι πάλι αποσυντονισμένη.
9.Ευτυχώς που υπήρχαν οι Σεσκ και Αλέξις. Ο Χιλιανός μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά όταν έχει χώρο. Το πρόβλημα είναι ότι η Μπάρσα συνηθίζει να παίζει χωρίς να υπάρχουν τέτοιοι χώροι. Η Μπενφίκα όμως τους δίνει και ο Αλέξις από τ’ αριστερά θυμίζει τον Σάντσεζ που έκανε τους Ράμος και Πέπε να τρέχουν στο Μπερναμπέου πριν από 10 μήνες.
10.Όσο η Μπάρσα τα καταφέρνει σε μεταβιβάσεις στην επίθεση, τόσο μοιάζει πολλές φορές να χάνεται στις αμυντικές. Αυτό το είδαμε και πέρσι, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Αν θες να έχεις τον έλεγχο που παραδοσιακά έχεις, τότε δεν μπορείς να έχεις τις περισσότερες φορές και παιχνίδι που θα βασίζεται στην ταχύτητα.
11.Ο Τίτο έχει μετατρέψει κάθε ματς σε εργαστήριο πειραμάτων και δοκιμών που προσπαθεί να φτιάξει το δικό του έργο. Τώρα ήταν ο Αλέξις από τ’ αριστερά και ο Άλβες πιο περιορισμένος. Αλλαγές που ίσως να μην φαίνονται εκ πρώτης όψεως, αλλά που θα βοηθήσουν την ομάδα να βρει τον οριστικό της δρόμο.
12.Το γκολ του Αλέξις δίνει ηρεμία, αλλά όχι και τον έλεγχο στην Μπάρσα. Τα λάθη συνεχίζονται, οι αδυναμίες είναι εμφανείς και το παιχνίδι της μοιάζει ανακριβές. Ίσως ήταν το μέχρι σήμερα λιγότερο απαιτητικό ματς της ομάδας για την φετινή σεζόν. Και σίγουρα το λιγότερο έντονης φόρτισης, μέχρι φυσικά τον τραυματισμό του Πουγιόλ.
13.Το γκολ του Σεσκ σαν να ξύπνησε την παλιά και καλή Μπάρσα. Το δεύτερο ημίχρονο θύμισε την ομάδα που μας έκανε όλους να την κοιτάμε σαν χαμένοι. Ο Σεσκ ήταν ασταμάτητος, όπως και ο Αλέξις και ο Τσάβι ξανάκανε την μπάλα την καλύτερή του φίλη. Τα τριγωνάκια έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους και τα κομμάτια μπήκαν στην θέση τους.
14.Μέχρι που η κακή τύχη έπεσε και πάλι πάνω στον Πουγιόλ και τα χαμόγελα έσβησαν…

Δεν υπάρχουν σχόλια: