1988: Οι απαρχές της Dream Team

Η έλευση του Γιόχαν Κρόιφ στον πάγκο της ομάδας, σηματοδοτεί μια πραγματική ανανεωτική επανάσταση στην ομάδα. Ο «ιπτάμενος Ολλανδός», από τα πλέον αγαπημένα πρόσωπα στην Βαρκελώνη, επέστρεφε στην μεγάλη του αγάπη ως προπονητής, δέκα χρόνια αφότου είχε αποχαιρετήσει, με την ιδιότητα τότε του ποδοσφαιριστή.

ΗΡΘΑΝ:

-Λουίς Μαρία Λόπεζ Ρεκάρτε, από την Ρεάλ Σοσιεδάδ

-Ρικάρντο Χεσούς Σέρνα, από την Σεβίλλη

-Αλοϊσιο Πέρεζ, από την Ιντερνασιονάλ

-Εουσέμπιο Σακριστάν, από την Ατλέτικο Μαδρίτης

-Λουίς Μιγιά, από την Μπάρσα Β

-Χοσέ Μαρία Μπακέρο, από την Ρεάλ Σοσιεδάδ

-Αϊτορ Μπεγκίρισταϊν, από την Ρεάλ Σοσιεδάδ

-Χούλιο Σαλίνας, από την Ατλέτικο Μαδρίτης

-Χουάν Κάρλος Ουνζούε, από την Οσασούνα

-Γκιγιέρμο Αμόρ, από την Μπάρσα Β

-Μικέλ Σολέρ, από την Εσπανιόλ

-Ερνέστο Βαλβέρδε, από την Εσπανιόλ

-Μανουέλ Ρουίζ Ιέρο, από την Βαγιαδολίδ

ΕΦΥΓΑΝ:

-Χεράρδο Μιράντα, για την Λας Πάλμας

-Τζοζέπ Μορατάγια, για την Φιγκέρες

-Βίκτορ Μουνιόζ, για την Σαμπντόρια

-Μπερντ Σούστερ, για την Ρεάλ Μαδρίτης

-Φρανσίσκο Χαβιέρ Γκονζάλεζ, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση

-Ραμόν Μαρία Καλντερέ, για την Μπέτις

-Φρανσίσκο Χαβιέρ Κλος, για την Μούρσια

-Χοσέ Μανουέλ Μαρτίνεζ, για την Μούρσια

-Άνχελ Πεδράζα για την Μαγιόρκα

-Φρανσίσκο Λόπεζ Λόπεζ, για την Οβιέδο

-Ραούλ Αμαρίγια, για την Ολίμπια της Ασουνσιόν

-Νταβίντ Λίντε, για την Λογρονιές

Ο πρόεδρος Νούνιεζ βρισκόταν εν  μέσω μιας θεσμικής κρίσης που είχε θέσει σε πολύ σοβαρό κίνδυνο την συνέχιση της θητείας του, λίγους μόνο μήνες πριν από τις εκλογές. Παίρνει λοιπόν την απόφαση να επενδύσει πολλά χρήματα και να κάνει την απαραίτητη εκκαθάριση σε μια ομάδα που είχε αρχίσει να γίνεται άκρως προβληματική. Από την προηγούμενη χρονιά, μένουν μόνο 9 παίκτες και ο Κάρλες Ρέσατς, αναλαμβάνει τον ρόλο του βοηθού του Γιόχαν Κρόιφ. Η Μπάρσα, αποκτάει 12 νέους παίκτες και τον Ιανουάριο ολοκληρώνει την μεταγραφή και του Ρόναλντ Κούμαν από την Αϊντχόφεν, αλλά για την επόμενη χρονιά. Τον Μάρτιο, ο Κρόιφ ζητάει την απόκτηση του Παραγουανού, Ρομερίτο.

Η αποστολή του «Νουρέγιεφ» ήταν να φτιάξει μια ομάδα πρωταθλήτρια, τόσο στο γήπεδο όσο και στην ψυχή και την νοοτροπία. Οι ιδέες του για το επιθετικό ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο, με 3 αμυντικούς, 4 μέσους και 3 επιθετικούς, έγιναν πολύ ευνοϊκά δεκτές από τον κόσμο. Το εν λόγω σύστημα, αν και για πολλούς έπαιρνε πολλά αμυντικά ρίσκα, επέφερε μεγάλες βελτιώσεις στα αποτελέσματα αν και η ομάδα κατέκτησε τότε μόνο έναν τίτλο. Οι μπλαουγκράνα τερματίζουν δεύτεροι στο πρωτάθλημα, αν και τα παράπονα από την διαιτησία ήταν πάρα πολλά. Η Ρεάλ, στέφεται πρωταθλήτρια για 4^η συνεχόμενη χρονιά, όχι όμως χωρίς πολλές διαμαρτυρίες. Στο Κόπα Ντελ Ρέι, έρχεται ο αποκλεισμός από την Ατλέτικο Μαδρίτης και στις αρχές της σεζόν χάνεται και το Σούπερ Καπ εναντίον της Ρεάλ.

Τα χαμόγελα όμως επανέρχονται στις 10 του Μάη στην Βέρνη. Η Μπάρσα κατακτά το τρίτο της –αντίστοιχο τότε- του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, επικρατώντας με 2-0 της Σαμπντόρια. Σκόρερ ήταν οι Χούλιο Σαλίνας και Λόπεζ Ρεκάρτε. Έναν μήνα μετά, ακολούθησαν οι προεδρικές εκλογές του συλλόγου. Ο Τζοζέπ Λουίς Νούνιεζ, παίρνει 25.441 ψήφους έναντι 17.609 του αντιπάλου του, Σίξτε Κάμπρα. Έτσι άρχισε η τέταρτη θητεία του στο αξίωμα του προέδρου της Μπάρσα.

ElMundoDeportivo.com