Χρυσή Μπάλα 2012: Η «παράγκα» και τα κριτήρια της ψηφοφορίας

Η Ισπανία είναι μια πολύ ιδιαίτερη χώρα από σχεδόν όλες τις απόψεις. Δεν λέει κανείς ότι αυτό είναι καλό ή κακό αλλά είναι προφανές ότι υπάρχουν ακόμα δύο «Ισπανίες» που  κοντράρονται και εχθρεύονται εν πολλοίς η μία την άλλη και όσο δεν το αντιλαμβανόμαστε αυτό, τόσο δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε μπροστά. Η κατάσταση αυτή μας κυνηγάει από τον θάνατο του Φράνκο και μετά, μια εποχή όπου αντί να δούμε να κάνουμε εκκαθαρίσεις και να ξεκινήσουμε από την αρχή, δεχτήκαμε άκριτα και αβασάνιστα την περίοδο της «μετάβασης». Η τότε ας την πούμε «Δημοκρατία», βρέθηκε να κάνει σκανδαλώδεις υποχωρήσεις και αντί να διώξει όλα τα παράσιτα, τους επέτρεψε να κρατήσουν και τα προνόμιά τους και τις περιουσίες τους. Κι ενώ σε άλλες χώρες στα άτομα αυτά θα επιφυλασσόταν η ανάλογη μεταχείριση, σε μας χάρη στον «Περί Αμνηστίας Νόμο», την γλύτωσαν προκειμένου ν’ αποφευχθεί ένας ακόμα εμφύλιος.

Ακροθιγώς, αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους για τους οποίους έχουμε ακόμα να κάνουμε με άτομα που βρίσκονται εδώ και χρόνια πολλά σε θέσεις εξουσίας και επιρροής και κάνουν κουμάντο σε συγκεκριμένο κομμάτι των ΜΜΕ ή ακόμα έχουν στήσει δίκτυα επικοινωνίας με φρανκίζουσες αποκλίσεις, όπως είναι και η περίπτωση του “Intereconomia”. Ο ίδιος ο Σαρκοζί, είχε πει με άλλα λόγια, το ίδιο για την ισπανική δεξιά. Όπως όλοι ξέρουμε, ο Γκαρζόν δεν έδωσε απάντηση καμία στις αιτήσεις των οικογενειών των θυμάτων που ένιωσαν στο πετσί τους τα δεινά της δικτατορίας.

Και γιατί τα λέω όλα αυτά? Γιατί στην Ισπανία, η Μπάρσα είναι χαμένη από χέρι στον «πόλεμο» των ΜΜΕ. Για παράδειγμα: Τα φιλικά των μπλαουγκράνα τα παρακολουθεί ο κόσμος με την ίδια όρεξη σαν να ήταν ματς επίσημα. Κι όμως, σε κάτι νυχτερινές εκπομπές «ξέχασαν» να δείξουν τα 8 γκολ που έβαλε η Μπάρσα στην Ράχα Καζαμπλάνκα και παρουσίασαν το φιλικό με την Παρί Σεν Ζερμέν σαν να ήταν το πρώτο της προετοιμασίας! Η Μπάρσα κατέκτησε το τρόπαιο του τουρνουά και κανείς δεν είπε λέξη! Αρκέστηκαν να δείξουν τα γκολ και να δηλώσουν: «Οι πρώτες εντυπώσεις από την Μπάρσα του Τίτο Βιλανόβα μετά την ισοπαλία». Απλά προσπερνώντας το 8-0 στο Μαρόκο και μην αναφέροντας ότι η Μπάρσα έπαιξε στο Παρίσι με πολλούς πιτσιρικάδες. Για την Ρεάλ από την άλλη, κανένα σχόλιο για τα 5 γκολ που της έβαλε η Μπενφίκα, τίποτα για την χολή του Μουρίνιο αναφορικά με τις ακαδημίες και τίποτα για τα όσα απαξιωτικά είπε για τους Ισπανούς οπαδούς. Και αν αυτά γίνονται στην προετοιμασία, τι θα γίνεται όταν αρχίσει η σεζόν?

Τα μεγάλα ψέματα της «παράγκας» σχετικά με τα κριτήρια της ψηφοφορίας για την Χρυσή Μπάλα

Η μεγάλη επιτυχία της «παράγκας», ήταν ότι έχει κάνει πάρα πολύ κόσμο να πιστεύει πως οι ψήφοι για την Χρυσή Μπάλα, έχουν να κάνουν αποκλειστικά με το τι έχει κερδίσει κάποιος στην διάρκεια της σεζόν, πόσα γκολ έβαλε ή τέλος πάντων ό, τι κάθε φορά είναι πιο βολικό. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Ο κάθε παίκτης, προπονητής και δημοσιογράφος ψηφίζει τον ποδοσφαιριστή εκείνο που κατά την γνώμη του έκανε την καλύτερη σεζόν. Χωρίς αυτό φυσικά με τίποτα να σημαίνει ότι ο νικητής θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ ή να έχει σκοράρει 80 γκολ. Με την επανάληψη λοιπόν τέτοιων ανακριβειών, μας έχουνε κάνει να πιστεύουμε  ότι τα κριτήρια για την Χρυσή Μπάλα είναι τα ίδια με αυτά για το Χρυσό Παπούτσι ή για το Ζαμόρα.

Επίσης, πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είναι κάποιος τύπος σ’ ένα γραφείο που αποφασίζει για τον νικητή, αλλά είναι το σύνολο των ψήφων των δημοσιογράφων, των προπονητών και των αρχηγών των εθνικών ομάδων που είναι εγγεγραμμένες στην ΦΙΦΑ. Ας δούμε όμως κάποια πράγματα αναλυτικά:

2009-10: Λίο Μέσι-Αντρές Ινιέστα-Τσάβι Ερνάντεζ. Η χρονιά που η Μπάρσα έγινε το σημείο αναφοράς όλου του ποδοσφαιρικού κόσμου. Ο Μέσι τα είχε κάνει όλα: πρώτος σκόρερ στο Τσάμπιονς Λιγκ, Χρυσό Παπούτσι, πρώτος σε ασίστ σε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ και γενικότερα ο πλέον καθοριστικός παίκτης για την Μπάρσα εκείνη την χρονιά. Οι Τσάβι και Ινιέστα, είχαν κατακτήσει τους ίδιους τίτλους με τον Μέσι και επιπλέον και το Μουντιάλ, αλλά ο Αντρεσίτο ήταν για καιρό τραυματίας και ο Τσάβι είχε δηλώσει απερίφραστα τα εξής: «Αν υπάρχει δικαιοσύνη, η Χρυσή Μπάλα πρέπει να πάει στον Μέσι». Κι όμως, από την «παράγκα» έβγαινε συνεχώς η φήμη ότι ο Ινιέστα θα ήταν ο νικητής. Σκοπός αυτού φυσικά ήταν να σπείρουν την έριδα στ’ αποδυτήρια της Μπάρσα. Η πλέον τρανή απόδειξη είναι ότι από εκείνη την σεζόν, το αποτέλεσμα βγαίνει από το σύνολο των ψήφων οπότε και δεν μπορούν να υπάρχουν διαρροές, οπότε κανείς θεωρητικά τουλάχιστον δεν μπορεί να ξέρει τον νικητή. Αν μη τι άλλο, έτσι λέει το France Football.

2010-11: Λίο Μέσι-Κριστιάνο Ρονάλντο-Τσάβι Ερνάντεζ. Η Μπάρσα είχε κατακτήσει Πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ και ο Μέσι ήταν ο πρώτος σκόρερ στο Τσάμπιονς Λιγκ και στο σύνολο των διοργανώσεων είχε περισσότερα γκολ από τον Κριστιάνο Ρονάλντο (πρώτος σκόρερ στο Πρωτάθλημα με 14 πέναλτι). Στο περιθώριο του ότι τα γκολ είναι ένα ακόμα επιχείρημα απλά, γιατί για αυτό υπάρχει άλλο βραβείο, η πραγματικότητα είναι ότι ο Μέσι ήταν ο παίκτης που συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους στην ιστορία του θεσμού. Και γκολ να μην είχε βάλει, αρκούσε να δει κάποιος τα παιχνίδια του για να καταλάβει το αυτονόητο. 

2011-12: Λένε ότι ο Μέσι δεν το δικαιούται γιατί δεν κατέκτησε το Πρωτάθλημα και το Τσάμπιονς Λιγκ. Κατέκτησε όμως το Κύπελλο, το Παγκόσμιο Συλλόγων και ήταν πάλι πρώτος σκόρερ σε όλες τις διοργανώσεις και είχε και τις περισσότερες ασίστ. Μην ξεχνάμε ότι έβαλε 82 γκολ την σεζόν που μας τέλειωσε, ξεπερνώντας το ρεκόρ του Πελέ και ένα ακόμα που κρατούσε από το 1925. Και αν προσθέσουμε σε αυτά την γενικότερη εικόνα του στα ματς, υπάρχει ειλικρινά κάποιος που να πιστεύει ότι ο Λίο δεν ήταν ο καλύτερος?

Τα κριτήρια πρέπει να είναι το ίδιο αμερόληπτα για όλους

Αυτά μπορεί να ήταν και θα ήταν τα δικά μου κριτήρια για να ψηφίσω. Ο καθένας όμως έχει τις δικές του απόψεις και δεν υπάρχει μια κοινή γραμμή για όλους. Οι τίτλοι δεν σημαίνουν πολλές φορές και πολλά, ας μην ξεγελιόμαστε. Αν θυμάμαι καλά, ο Καρεμπέ είχε κατακτήσει Τσάμπιονς Λιγκ και Μουντιάλ την ίδια χρονιά κι όμως κανείς δεν τον πρότεινε για την Χρυσή Μπάλα. Τώρα ας πούμε, οι Τόρες και Μάτα δεν αξίζουν την Χρυσή Μπάλα? Στην τελική κατέκτησαν και Τσάμπιονς Λιγκ και Euro. Για να βγάλουμε λοιπόν ένα συμπέρασμα, όταν ψηφίζουν τόσο διαφορετικοί άνθρωποι για κάτι μπαίνουν στην μέση τα προσωπικά κριτήρια, αλλιώς δεν θα είχε κανένα νόημα να γίνεται όλο αυτό και απλά το βραβείο θα δινόταν κάθε χρόνο στον πρώτο σκόρερ. 

Για να μην πέσουμε πάντως στην παγίδα, το αυταπόδεικτο είναι μπροστά στα μάτια μας και η απάντηση είναι απλή στην ερώτηση: Ποιος ήταν ο καλύτερος της σεζόν? Έτσι απλά και ξεκάθαρα…

Τι απάντησαν λοιπόν σε αυτό αρκετοί άνθρωποι του ποδοσφαίρου το 2012?

Μαρσέλο (Ρεάλ Μαδρίτης): «Ο Μέσι είναι ο καλύτερος του κόσμου»

Ιγκουαϊν (Ρεάλ Μαδρίτης): «Ο Μέσι είναι ο καλύτερος του κόσμου»

Νέιμαρ (Σάντος): «Εγώ? Η Χρυσή Μπάλα είναι για τον Μέσι, όλοι το ξέρουν αυτό»

Ινιέστα (Μπαρσελόνα): «Ποιος μπορεί να συναγωνιστεί τα 82 γκολ του Λίο? Αυτός αξίζει την Χρυσή Μπάλα, ποιος άλλος»?

Μασεράνο (Μπαρσελόνα): «Ο Μέσι αξίζει την Χρυσή Μπάλα»

Κουν Αγουέρο (Μάντσεστερ Σιτι): «Ο Μέσι, ο Μέσι και μετά ο Μέσι»

Μπαζίλε (προπονητής): «Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι ένας σπουδαίος παίκτης, ο Μέσι είναι εξωγήινος»

Μαραντόνα (προπονητής): «Ο Μέσι είναι μακράν ο καλύτερος»

Και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με τέτοια μέχρι να γράψουμε ολόκληρο βιβλίο. Σαν ευτράπελο, λίγες μέρες πριν στο “Futboleros” 5 παίκτες της Ρεάλ είπαν ότι δεν θα μπορούσαν να κερδίσουν  και στο τέλος ρώτησαν τον Μοντόγια και ιδού τι είπε: «Έτσι για αλλαγή, εγώ θα ψήφιζα τον…. Μέσι. Μα είστε σοβαροί? Η διαφορά και μόνο που υπάρχει ανάμεσα στον Μέσι και τους υπόλοιπους θα έπρεπε να μας κάνει να ντρεπόμαστε». Με λίγα και τελευταία λόγια, όσοι έχουν μάτια βλέπουν. Ακόμα και οι αντίπαλοί του τον απολαμβάνουν και μαγεύονται όταν παίρνει την μπάλα. Κι ευτυχώς για όλους μας έχει ακόμα πολλά χρόνια μπροστά του. Σ’ ευχαριστούμε Λίο! 

fcbarcelonanoticias.com