Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Τίτο και ο Τσάβι πρέπει να διαφυλάξουν την κληρονομιά



Εστιάζει στο παιχνίδι με τη Γρανάδα ο Marti Perarnau

1.Ο Ανκουέλα αντέγραψε τον Έμερι, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει μιας και προηγήθηκαν άλλοι με το ίδιο πλάνο: 4-5-1, εγκλωβισμός των αμυντικών και απομόνωση του Μέσι. Πέρσι το έκαναν η Τσέλσι και η Λέβάντε καλύτερα από τον καθένα, οπότε δεν υπάρχουν νέα από αυτό το μέτωπο. Τα νέα έρχονται από την Μπάρσα, που είναι κάθε μέρα λιγότερο Μπάρσα και περισσότερο Άρσεναλ. Κάθε φορά μοιάζει περισσότερο σαν να μην έχει σκοπό και πρόθεση το παιχνίδι της.


2.Ο Βαλντές βγάζει μακριά τις μπαλιές, ο Άλβες σεντράρει από την θέση του εξτρέμ και τον Τίτο δεν τον νοιάζει να βγει καθαρή μπαλιά από πίσω. Μπορεί να είναι απλά 3 λεπτομέρειες, αλλά την πραγματικότητα από αυτές την καταλαβαίνεις.
3.Αν θέλει κάποιος να καταλάβει την κούραση που «άδειασε» τον Πεπ Γκουαρντιόλα, δεν πρέπει να ξεχνάει το ματς με την Γρανάδα. Σε αυτό συγκεντρώθηκαν πολλά από τα συμπτώματα που βλέπαμε από τον Ιανουάριο: η ομάδα μοιάζει ασυντόνιστη, σκόρπια, σαν να μην είναι ο εαυτός της. Κι ας τα κρύβουν αυτά οι νίκες και τα άπειρα γκολ του Μέσι.
4.Οι αρετές της Μπάρσα, έγιναν σχεδόν κατάρες. Οι πάσες πια θέλουν απλά και μόνο να περάσει η μπάλα χωρίς άλλη πρόθεση.
5.Φυσικά στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι μη αναστρέψιμο. Ο Πεπ το είχε καταλάβει: έζησε από πρώτο χέρι την εξέλιξη του παιχνιδιού, δυσανάλογη με τα γκολ του Μέσι. Δεν μπόρεσε όμως να βρει τις απαντήσεις στα νέα ερωτήματα.
6.Η νίκη επί της Γρανάδα, μπορεί να ειδωθεί είτε μέσω του αυτοσκοπού της νίκης είτε μέσω του παιχνιδιού. Εγώ το κάνω μέσω του παιχνιδιού. Πιστεύω και μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά κάτι ξέρω κι εγώ, ότι και ο Τσάβι από τον πάγκο το ίδιο έκανε. Και αυτό που έβλεπε για 55 λεπτά δεν του άρεσε καθόλου. Όπως καθόλου δεν του άρεσαν όλα αυτά που έβλεπε από τον Ιανουάριο.
7.Ο Πεπ έφυγε κι έμεινε ο Τίτο να πρέπει ν’ απαντήσει στις ερωτήσεις. Η ομάδα έχει μείνει σχεδόν στα ίδια. Πριν έψαχνε να κερδίσει ακολουθώντας μια συγκεκριμένη πορεία, τώρα θέλει απλά να κερδίζει ανεξαρτήτως του τρόπου. Και καλά κάνει, αλλά κάτι λείπει. Και ας μην κοροϊδευόμαστε, κάτι λείπει.
8.Φαντάζομαι τον Τσάβι να τα σκέφτεται όλα αυτά, όταν βγήκε για ζέσταμα. Βασιζόμενη στα πολλά γκολ και τις αδιαμφισβήτητες επιτυχίες, η Μπάρσα έχει τόσο πολύ αφεθεί στον Μέσι, που ώρες-ώρες δεν μπορεί να βρει τον εαυτό της. Και τότε είναι που πρέπει να υπάρχει ο Τσάβι για να της θυμίζει ποια είναι και πώς πρέπει να ξαναβρεί τον δρόμο της.
9.Ευτυχώς όμως, φάνηκε ότι δεν είναι το μόνο που κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο Αλέξις, όπως και την Τετάρτη, πήγε και πάλι σε θέση 9αριού, οι εξτρέμ συνεννοούνται καλύτερα και οι Τσάβι και Μπουσκέτς κάνουν την ομάδα να θυμηθεί τα παλιά. Τα κομμάτια ενώνονται όπως και πρώτα και σαν να βρίσκεται ξανά ο τόσο γνώριμος και αγαπημένος ρυθμός.
10.Γιατί αυτή η αλλαγή? Γιατί τόση διαφορά? Δεν μιλάμε ούτε για πρόθεση, ούτε για τσαγανό, ούτε για φυσική κατάσταση. Μιλάμε για παιχνίδι, αγνό και καθαρό ποδόσφαιρο. Για την πρόθεση του ίδιου του παιχνιδιού. Η Μπάρσα του Τίτο κερδίζει ξανά και ξανά, αλλά δεν έχει μέχρι στιγμής δώσει καμία απάντηση στα ερωτήματα που έχουν προκύψει.
11.Και όχι μόνο δεν έχει απαντήσει στα υπάρχοντα, αλλά έχει θέσει και νέα: οι μπαλιές του Βαλντές, ο τρόπος που παίζει ο Άλβες, η αναζήτηση των ατομικών ενεργειών ως λύση στα προβλήματα και άλλα…
12.Τα θετικά αποτελέσματα χαρίζουν χρόνο και άνεση. Στο ποδόσφαιρο όλα αλλάζουν και δεν υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα. Όλα μπορούν να διορθωθούν πολλές φορές με μια κίνηση. Έρχεται η μέρα που όλα βρίσκουν τον δρόμο τους. Όπως είπε ο Μέσι, αυτή η ομάδα είναι διαποτισμένη με την νίκη και την πρωτιά. Ίσως όμως ο Τσάβι να είδε από τον πάγκο για άλλη μια φορά, αρκετή αταξία, αρκετό ατομικισμό σε μια ομάδα που έφτασε εδώ που έφτασε χάρη στο συλλογικό της πνεύμα. Ίσως ο Τσάβι να πρέπει να πει στον Τίτο ότι ήρθε η ώρα να γυρίσουν σε αυτά που ξέρουν…

Δεν υπάρχουν σχόλια: