Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012

Ο έλεγχος του ρυθμού στη μετά-Τσάβι εποχή



Του Marti Perarnau

Μια σκέψη για τον Τσάβι και το μέλλον του: Πόσα χρόνια μπάλα έχει ακόμα μπροστά του? Η ερώτηση αυτή, βασανίζει τους τεχνικούς της Μπάρσα τα τελευταία χρόνια. Πολλά έχουν ειπωθεί για τον Τσάβι και το τι μέλλει γενέσθαι με την διαδοχή του. Το Μουντιάλ του 2014 δυστυχώς δεν είναι και πολύ μακριά… Ο Πουγιόλ πάλι, θέλει σαν άλλος Μαλντίνι να φτάσει τα 40 και να φοράει ακόμα την στολή του πολεμιστή. Είναι γνωστό ότι οι αρμόδιοι της ομάδας σκέφτονται όλες τις δυσκολίες του να «κλωνοποιηθεί» ο Τσάβι κι ενώ πολλοί έχουν εδώ και καιρό επιδοθεί στην αναζήτηση αυτού του «κλώνου», του ιδανικού και Θεού θέλοντος ταυτόσημου αντικαταστάτη, ο Ζουμπιζαρέτα κάνει κάτι άλλο: θέλει να είναι η ίδια η ομάδα που θα βγάλει φυσικά και αβίαστα τον ηγέτη του «ρυθμού» της και θα προσαρμοστεί στα δικά του μέτρα και δεδομένα.



Γιατί πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, θα πρέπει να καθορίσουμε για τι ακριβώς μιλάμε όταν λέμε για την διαδοχή του Τσάβι. Αυτό που στην πραγματικότητα λέμε όταν μιλάμε για διαδοχή του Τσάβι, είναι ο έλεγχος του χρόνου, ο έλεγχος του ρυθμούς. Ο Τσάβι, είναι ο βασιλιάς του ρυθμού. Ο απόλυτος άρχοντας του τέμπο. Το τέμπο, είναι η ταχύτητα με την οποία εκτελείται ένα μουσικό κομμάτι. Ο Τσάβι είναι αυτός που αποφασίζει σε ποιον ρυθμό θα πρέπει κάθε φορά να παίζει η Μπαρσελόνα. Και σε αυτό ακριβώς αναφέρομαι: Ποιος θα δίνει τον ρυθμό όταν ο Τσάβι δεν θα είναι εκεί? Και σχεδόν αμέσως, ένας καλός φίλος μου, προπονητής, μου στέλνει το ακόλουθο μήνυμα: «Ο Μέσι θα είναι. Ο Τίτο θα συνεχίσει την εξέλιξη της ομάδας: ο Μέσι θα είναι αυτός που θα διαδεχτεί τον Τσάβι. Ο Μέσι κάνει τα πάντα και τα κάνει τέλεια. Έτσι θα κάνει και αυτό. Μπροστά, θα είναι δύο ψαλίδια που θα σκίζουν την αντίπαλη άμυνα και ο Μέσι θα δίνει τον ρυθμό. Έτσι θα έχουν τα πράγματα μετά τον Τσάβι».

Η αντίδρασή μου, όπως φαντάζομαι και πολλών άλλων, θα ήταν: Μα είναι δυνατόν? Την στιγμή που μου ήρθε το μήνυμα, το άφησα κατά μέρος για να δω τον απερίγραπτο Μάικλ Φελπς. Με μια δεύτερη ματιά, η ιδέα του φίλου μου δεν μου φάνηκε και τόσο τρελή. Ο Μέσι με το βιολί, ο Μέσι και με την μπαγκέτα του μαέστρου. Αδύνατον? Με τον Αργεντινό, τίποτα δεν είναι αδύνατον. Σε καμία περίπτωση δεν λέω ν’ αντικαταστήσει ο Μέσι τον Τσάβι ή να πάει ο Τσάβι σπίτι του μια ώρα αρχύτερα. Μιλάω προς το παρόν να γίνεται η εναλλαγή των ρόλων μεταξύ αυτών των δύο σταδιακά σε μεγαλύτερο βαθμό, ώστε ο Τσάβι να μπορέσει να είναι αυτό που είναι όσο γίνεται για περισσότερο χρόνο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: